Dari jauh nampak ku menjala, Habis hutan dimakan api; Adinda tuan mula kugila, Siang ku terbayang malam ku termimpi. | Kurik Kundi Merah Saga | Kasih Sayang/Cinta |
Bungalah tanjung dari utara, Memakai ku cincin permaisuri; Jika ku terkandung dalam perkara, Tidak kukunci memangku diri. | Kurik Kundi Merah Saga | Adat |
Bersigup tidak ku pandai, Siguplah mari pinsaran daun; Kasih mengaju tidak ku pandai, Kasih bermain beribu tahun. | Kurik Kundi Merah Saga | Kasih Sayang/Cinta |
Bersigup tidak ku pandai, Baranya jatuh ke lantai; Kasih mengejut tidak ku pandai, Ibarat angin tiup selesai. | Kurik Kundi Merah Saga | Kasih Sayang/Cinta |
Bersilat kami tidak ku pandai, Siraung kami berdiri duduk; Kasih menahun tidaklah ku pandai, Kasih kami seumur hidup. | Kurik Kundi Merah Saga | Kasih Sayang/Cinta |
Ikan belais boleh menyalak, Kutaruh mari dalam tempurung; Hendak menangis bukan ku budak, Akan terbang bukan ku burung. | Kurik Kundi Merah Saga | Perantauan |
Dayang Aspah anak Nualam, Mengembang ku bunga kembang tuli; Ada panasnya bertengah malam, Turun embun bertengah hari. | Kurik Kundi Merah Saga | Kiasan/Sindiran Kiasan/Sindiran |
Bangun siang kerja terbuang, Banyak urusan tidak selesai; Ku mohon abang supaya datang, Hendak berpesan tiada sampai. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Kasih Sayang/Cinta |
Angin bertiup semakin kencang, Kapal belayar dilanda badai; lngin ku hidup bersama abang, Sayangnya kasih tiada sampai. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Kasih Sayang/Cinta |
Batang kemiri sudah berlubang, Tak lama lagi tentulah rebah; Orang ku nanti tak pernah datang, Entahkah kini berpaling tadah. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Kasih Sayang/Cinta |