Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[men.ca.ci] | منچاچي

Definisi : 1. mengatakan keburukan orang, mencela, menghina: dia tidak mahu belajar lagi kerana gurunya selalu ~ dia di depan murid-murid lain; 2. = ~ maki memaki-maki dgn kata-kata yg keji dan kotor; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[men.ca.ci] | منچاچي

Definisi : me­ngatakan keburukan orang; menghina. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata mencaci

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (54)

Kamus Bahasa Inggeris (4)

Istilah Bahasa Melayu (4)

Artikel Majalah (1)

Buku (1)

Khidmat Nasihat (10)

Glosari Dialek Johor (2)

Perkhidmatan +


Glosari Dialek Johor

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan AyatMaksud Ayat
kitai[ki.tAj]kata kerjamencaci.Tak de keje laen asyek kitai orang.[tA/ d« k«.dZ« lAen A.Se/ ki.tAj o.ÄAN]Tidak ada kerja lain asyek mencaci orang.
kami[kA.mi]kata namakata ganti diri pertama tunggal perempuan.Kami tak suke awak mencaci orang.[kA.mi tA/ su.k« A.wA/ m«n.tSA.tSi o.ÄAN]Saya tidak gemar awak mencaci orang.

Kembali ke atas