Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[men.ca.ci] | منچاچي

Definisi : 1. mengatakan keburukan orang, mencela, menghina: dia tidak mahu belajar lagi kerana gurunya selalu ~ dia di depan murid-murid lain; 2. = ~ maki memaki-maki dgn kata-kata yg keji dan kotor; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[men.ca.ci] | منچاچي

Definisi : me­ngatakan keburukan orang; menghina. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata mencaci

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (54)

Kamus Bahasa Inggeris (4)

Istilah Bahasa Melayu (4)

Artikel Majalah (1)

Buku (1)

Khidmat Nasihat (10)

Glosari Dialek Johor (2)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
libellibelPentadbiran PerniagaanTiada1. Kenyataan bertulis untuk mencaci seseorang.
diatribecercaan; kata nistaKesusasteraanTiadaKata-kata kasar yang bertujuan untuk mencaci atau mencerca sesuatu atau seseorang.
diatribecercaan; kata nistaSejarahTiadaKata-kata kasar yang bertujuan untuk mencaci atau mencerca sesuatu atau seseorang.
philippicserahanKesusasteraanTiadaPernyataan di dalam percakapan atau penulisan dan melahirkannya dalam bahasa yang bersifat mencaci.

Kembali ke atas