Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[men.ca.kar] | منچاکر

Definisi : 1. menggaru (dgn cakar); 2. ark mengais, mencari makan (bkn ayam dll); (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[men.ca.kar] | منچاکر

Definisi : 1 menggaru dgn cakar; melukakan dgn cakar: Ku­cing ~, anjing menggigit. 2 mengais dgn cakar (ttg ayam dll). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata mencakar

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (49)

Kamus Bahasa Inggeris (8)

Istilah Bahasa Melayu (8)

Glosari Leksikal Bahasa Sukuan (3)

Kamus Thai Melayu Dewan (2)

Artikel Akhbar (2)

Artikel Majalah (1)

Ensiklopedia (1)

Buku (1)

Khidmat Nasihat (1)

Pantun (2)

Glosari Dialek Kedah (2)

Glosari Dialek Kelantan (1)

Glosari Dielek Melaka (1)

Glosari Dialek Pulau Pinang (1)

Perkhidmatan +


Glosari Dialek Kedah

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan AyatMaksud Ayat
gerengau[g«.Ò«.NAw]kata kerja1. mencakar (dengan kuku).Muka adek dia becalaq kena gerengau kucin.[mu.kA A.de/ di.jA b«.tSA.lAâÖ k«.nA g«.Ò«.NAw ku.tSin]Muka adiknya bercalar kerana dicakar oleh kucing.
koliaq[k.li.jA)Ö]kata kerjamerosakkan, menggaris, melakar, mencakar tulisan atau buku dengan dakwat atau arang, menconteng.Budak tu kena marah pak dia pasai koliaq buku kak dia sampai tak buleh baca.[bu.dA/ tu ke.nA mA.ÒAh pA/ di.jA pA.sAj k.li.jA)Ö bu.ku kA/ di.jA sAm.pAj tA/ bu.leh bA.tSA]Budak itu dimarahi ayahnya kerana menconteng buku kakaknya sehingga tidak boleh dibaca lagi.

Kembali ke atas