Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[men.du.du.ki]/[men.du.du/.ki] | مندودوقي

Definisi : 1. mengambil tempat duduk, duduk di: tikar terbentang diduduki; 2. = mengeduduki mendiami, tinggal di: bebe­ra­pa orang datang ke bilik yg diduduki orang baru itu; rumah itu sudah lama tidak di­duduki orang; 3. menakluki (mengalahkan) dan menguasai sesebuah negeri dll: penye­rangan itu bermaksud hendak ~ Sri Wijaya; 4. mengambil (memasuki, mengikuti) sesuatu peperiksaan atau ujian: mereka telah ~ pe­pe­riksaan itu dlm bahasa Inggeris pd tahun lalu; 5. duduk (berada) di (kerusi parlimen, majlis tertinggi, dsb): beliau akan ~ kerusi dlm Perhimpunan Agung Bangsa-Bangsa Bersatu; 6. ki memikat hati se­seorang: pe­muda itu telah berjaya ~ hatinya yg kosong selama ini; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[men.du.du.ki]/[men.du.du/.ki] | مندودوقي

Definisi : 1 duduk di: Dia masuk dan terus ~ tempat yg disediakan. 2 bertempat tinggal di; mendiami; menghuni: Tidak seorang pun yg mahu ~ rumah yg dikatakan berhantu itu. 3 memasuki atau mengambil sesuatu peperiksaan atau ujian: Razak baru saja ~ peperiksaan undang-undang. 4 mendapat; menempati: Dia ~ tempat kedua dlm pertandingan itu. 5 menyerang, mengalahkan dan menguasai sesebuah negara; menakluk: Tentera Jepun ~ Tanah Melayu dr tahun 1941 hingga tahun 1945. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata menduduki


Artikel Akhbar

JudulPengarangAkhbarKeluaran
Menduduki kerusi Suruhanjaya Taraf Wanita PBBTiadaMingguan Malaysia23.07.1995
Pelajar2 menduduki ujian lisan tak gunakan bahasa baku tidak akandidendaTiadaUtusan Melayu31.03.1988
Nilai agama menduduki tempat yang tinggi dalam masyarakat Melayu luarbandarAbdulah TaibMingguan Malaysia18.11.1990

Kembali ke atas