| rempang | [Ò«m.pAN] | kata adjektif | berkenaan pemikiran, kelakuan yang tidak begitu sempurna, gila-gila bahasa, tiga suku, nakal-nakal, nanar; kereko. | Dia kata apa pon kat hang tok sah dok kera, dia tu rempang siket. | [di.jA kA.tA A.pA pon kAt hAN to/ sAh do/ kE.ÒA di.jA tu Ò«m.pAN si.ket] | Walau apapun yang dikatakan kepada kamu, janganlah dipedulikan kerana dia itu gila-gila bahasa sedikit. |
| kereko | [k«.re.ko] | kata adjektif | berkenaan pemikiran, kelakuan yang tidak begitu sempurna, gila-gila bahasa, tiga suku, nakal-nakal, nanar; rempang. | Jangan dok peduli kat depa, depa tu kereko. | [dZA.NAn do/ p«.du.li kAt dE.pA d«.pA tu k«.re.ko] | Jangan pedulikan mereka kerana pemikiran mereka tidak sempurna. |
| kereko | [k«.rE.ko] | kata adjektif | berkenaan pemikiran, kelakuan yang tidak begitu sempurna, gila-gila bahasa, tiga suku, nakal-nakal, nanar; rempang. | Jangan dok peduli kat depa, depa tu kereko. | [dZA.NAn do/ p«.du.li kAt dE.pA d«.pA tu k«.rE.ko] | Jangan pedulikan mereka kerana pemikiran mereka tidak sempurna. |
| jemuan | [dZ«.mu.wAn] | kata adjektif | berkenaan kanak kanak yang sangat nakal (kiasan). | Budak tu jemuan sunggoh tak buleh orang lepa sikit duet pecah pon dia kebaeh. | [bu.dA/ tu dZ«.mu.wAn suN.goh tA/ bu.leh .ÒAN l«.pA si.kit du.wet p«.tSAh pon di.jA k«.bAEh] | Budak itu sangat nakal, pantang orang leka sedikit, duit syiling pun dikebasnya. |
| jebon | [dZE.bn] | kata nama | kiasan bagi seseorang yang buas, nakal atau hodoh. | Perangai budak tu macam jebon, selipa cucoq ubi pon dia kebaeh. | [p«.ÒA.NAj bu.dA/ tu mA.tSAm dZE.bn s«.li.pA tSu.tS)Ö u.bi pon di.jA k«.bAEh] | Perangai budak itu macam jebon, selipar jepun pun dicurinya. |
| kerabat | [k«.ÒA.bAt] | kata kerja | memanjat pokok atau tempat tinggi dan lain-lain, panjat, ragas. | Buaeh sunggoh budak tu, kira dok kerabat pokok saja. | [buAEh suN.goh bu.dA/ tu kE.ÒA do/ k«.ÒA.bAt p.k/ sA.dZA] | Budak itu nakal sungguh, ia selalu memanjat pokok. |