Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[peng.ʕab.dian]/[pe.ngab.dian] | ڤڠعبدين

Definisi : perihal (perbuatan dsb) meng­abdi atau mengabdikan: tetapi Allah tidak membebani manusia dgn kemestian-ke­mesti­an yg banyak utk melakukan ~; ~ seseorang kpd negara sbg tanda cintanya terhadap negara; pd zaman dahulukala, ~ rakyat oleh raja sering berlaku. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[peng.ʕab.dian]/[pe.ngab.dian] | ڤڠعبدين

Definisi : perbuatan, hal dsb mengabdi atau mengabdikan: ~ terhadap agama, bangsa dan negara; Masalah ~ dan kerja paksa telah diselesaikan melalui undang-undang. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata pengabdian

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (8)

Kamus Bahasa Inggeris (9)

Istilah Bahasa Melayu (6)

Artikel Akhbar (14)

Artikel Majalah (12)

Ensiklopedia (1)

Buku (5)

Khidmat Nasihat (5)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
enslavementpengabdianSejarahTiadaTindakan atau proses menjadikan golongan tertentu sebagai hamba abdi, biasanya sistem berbentuk feudal akan mengikat penyewa tanah sebagai abdi apabila tidak dapat menyelesaikan hutang.
natural conservancypengabdian semula jadiGeologiTiadaTiada
عبادةibadaṯAgama IslamFiqhPengabdian diri kepada Allah.
bondagebelengguSejarahTiadaPerhambaan atau pengabdian dalam sistem feudal yang berhubung dengan pengerjaan tanah oleh hamba untuk tuan tanah.
continuity equationpersamaan keselanjaranHidrologiTiadaPersamaan yang menghuraikan tentang pengabdian jisim jirim mengalir (misalnya air).
Bhakti poetrypuisi BhaktiKesusasteraanTiadaPuisi India yang bermula semasa pergerakan Zaman Bhakti dari abad ke-14 hingga 17. Puisi Bhakti muncul sebagai reaksi terhadap keadaan politik, sosial, dan keagamaan yang bergelora pada zaman sebelumnya. Zaman Bhakti telah menyaksikan kelahiran beberapa penyair suci yang menghasilkan puisi yang bersifat introspektif. Puisi mereka mengagungkan kesolehan, pengabdian, dan bermutu tinggi sehingga zaman ini digelar sebagai Zaman Keemasan sastera Hindi. Puisi ini memberatkan penolakan radikal terhadap penentuan kasta dan kekangan agama Hindu yang memudaratkan manusia. Antara penyair Bhakti yang terkenal ialah Meerabai, Surdas, Tulsidas, Chaitanya Mahaprabhu, Jayadeva, dan Guru Nanak. Penyair yang dianggap suci ini mengetepikan bahasa Sanskrit dan mengarang dalam bahasa tempatan. Puisi mereka mengandungi rangkap yang mudah diulangi dan dilagukan. Puisi ini lebih menekankan perhubungan manusia dengan Tuhan berasaskan kesolehan, pengabdian, dan cinta yang tidak mementingkan diri, kerendahan hati dan kebaktian kepada orang lain. Bhakti berasal daripada perkataan Sanskrit bermaksud �amal soleh dan pengabdian�.

Kembali ke atas