Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[peng.hu.jung] | ڤڠهوجوڠ

Definisi : akhir, kesudahan, penghabisan; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[peng.hu.jung] | ڤڠهوجوڠ

Definisi : akhir; penghabisan: ~ bulan (minggu, tahun dll) akhir bulan (minggu, tahun dll). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
hujung (kata nama)
1. Dalam konteks pisau
bersinonim dengan bahagian runcing, mata,
Berantonim dengan hulu

2. Dalam konteks jalan
bersinonim dengan bahagian akhir, punca,
Berantonim dengan pangkal

3. Dalam konteks hutan
bersinonim dengan tepi, pinggir, sempadan, batas,

4. Dalam konteks peristiwa
bersinonim dengan akhir, penghabisan, penamat, kesudahan,
Berantonim dengan awal

5. Dalam konteks perbarisan
bersinonim dengan bahagian belakang, ekor,

6. Rujuk maksud 1

Kata Terbitan : berhujung, menghujung, penghujung,

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (20)

Kamus Bahasa Inggeris (12)

Istilah MABBIM (8)

Istilah Bahasa Melayu (136)

Kamus Sains (1)

Kamus Teknologi Maklumat (1)

Kamus Thai Melayu Dewan (1)

Artikel Akhbar (95)

Artikel Majalah (43)

Ensiklopedia (22)

Buku (16)

Khidmat Nasihat (21)

Glosari Dialek Johor (1)

Glosari Dialek Negeri Sembilan (1)

Perkhidmatan +


Glosari Dialek Negeri Sembilan

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan DialekMaksud Ayat
joriang[dZ.Äi.jAN]kata kerjabuah penghujung.Buah dian kek dusun den tingga joriang dah tak banyak lai.[bu.wAh di.jAn kE/ du.sun dEn tiN.gA dZ.Äi.jAN dAh tA/ bA.øA/ lAi:]Buah durian di dusun saya tinggal buah penghujung, sudah tidak banyak lagi.

Kembali ke atas