Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[sar.ja.na] | سرجان

Definisi : 1. orang yg pandai-pandai (bijak), ahli dlm ilmu pengetahuan, cendekiawan; 2. gelaran orang yg telah melengkapi pelajaran di universiti (telah mendapat ijazah); ~ muda gelaran orang yg telah mendapat ijazah pertama di universiti (sebelum ijazah sarjana); kesarjanaan 1. pengetahuan dan ke­mampu-an seseorang sarjana, kepandaian, keahlian: ~ ini penting di universiti; 2. hal-hal yg ber-kaitan dgn sarjana: nyatalah bahawa buku ini ialah sumbangan besar dlm perkem-bangan dan ~ Melayu. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[sar.ja.na] | سرجان

Definisi : 1 orang yg ahli dlm sesuatu ilmu pengetahuan; orang yg pandai-pandai. 2 gelar utk orang yg telah mendapat ijazah “Master” atau “Doktorandus” atau “Doktoranda” dr universiti: ~ muda gelar utk orang yg telah mendapat ijazah pertama dr universiti. kesarjanaan hal-hal yg berkaitan dgn sarjana; ke­ahlian; kepandaian. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata sarjana

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (46)

Kamus Bahasa Inggeris (25)

Istilah MABBIM (2)

Istilah Bahasa Melayu (44)

Kamus Melayu Parsi (1)

Kamus Thai Melayu Dewan (2)

Kamus Parsi(Beta) (1)

Artikel Akhbar (149)

Artikel Majalah (38)

Ensiklopedia (151)

Buku (130)

Khidmat Nasihat (126)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
scholarly teacherguru sarjanaPendidikanTiadaGuru yang mempunyai kelayakan akademik peringkat pascasiswazah (sarjana atau kedoktoran) yang mempunyai tahap kesarjanaan yang tinggi melalui amalan serta budaya penyelidikan dalam aktiviti pengajaran dan pembelajaran di sekolah di samping berupaya mempengaruhi amalan pendidikan serta berkongsi penemuan dan pengetahuan pedagogi secara ilmiah, seterusnya mampu menggalakkan komuniti sekolah dan para ibu bapa untuk bersama-sama memartabatkan bidang pendidikan.
ethopoeticsetnopuitikaKesusasteraanTiadaPerihal tafsiran baharu tentang sistem kesusasteraan sesuatu bangsa berdasarkan ciri-ciri khusus sastera bangsa tersebut. Dalam kalangan sarjana tempatan, wujud suatu kesedaran untuk menilai semula sistem sastera tempatan, sama ada dari segi sejarah atau teori dan kritikan yang berteraskan tradisi dan nilai tempatan. Sarjana tempatan tidak lagi bergantung pada tradisi dan nilai budaya luar (Barat), malah berdialog secara kritis dengan mereka. Unsur etnopuitika kesusasteraan sesuatu bangsa harus bersumberkan budaya pemikiran asli bangsa berkenaan yang banyak terakam dalam khazanah kesusasteraan lisan. Dengan kata lain, etnopuitika sastera sesuatu bangsa haruslah berteraskan jati diri dan tradisi bangsa yang melahirkan sastera tersebut yang diwarisi sejak zaman silam. Kesedaran tersebut telah muncul di seluruh dunia termasuklah di Afrika, Asia Barat, Jepun, China, dan Nusantara. Di Malaysia, perbincangan tentang konsep etnopuitika dalam satera Melayu telah dilakukan oleh Muhammad Haji salleh melalui bukunya Puitika Sastera Melayu (2000). Menurut beliau, konsep puitika sastera Melayu harus digali daripada sumber tradisi lisan Melayu. Oleh itu, beliau menyarankan agar konsep teks, genre, pengarang, khalayak, dan keindahan dalam sastera Melayu harus bersumberkan tradisi lisan Melayu. Sarjana lain yang turut membicarakan konsep puitika Melayu ialah Mohd. Affandi Hassan, Hashim Awang dan V,I. Braginsky.
scholarsarjanaPendidikanTiadaTiada
scholarsarjanaPentadbiranTiadaTiada
scholarsarjanaSejarahTiadaTiada
bookmanpenjual; sarjana bukuKomunikasiTiadaTiada
librarian scholarsarjana perpustakaanSejarahTiadaTiada
Master of ScienceSarjana SainsPendidikanTiadaTiada
Master of ArtSarjana SasteraPendidikanTiadaTiada
Bachelor of ScienceSarjana Muda SainsPendidikanTiadaTiada
12345

Kembali ke atas