koho | [k:.h] | kata adjektif | perlahan-lahan. | Jale koho sikik gak, lamo ke reboh. | [dZ:A.lE k:.h si.ki/ gA/ lA.m kE Ä«.bh] | Jalan perlahan-lahan sikit, nanti jatuh. |
kese | [k:E.sE] | kata kerja | berjalan perlahan-lahan. | Ore tuo tu kese tepi tanggo. | [.ÄE tu.w tu k:E.sE t:«.pi tAN.g] | Orang tua tu berjalan perlahan-lahan di tepi tangga. |
hongek-hongek | [h.NE)/.h.NE)/] | kata adjektif | berkenaan berjalan yang perlahan-lahan, tidak terburu-buru, lambat-lambat. | Acu tengok diyo jale tu, hongek-hongek jah. | [A.tSu tE.N/ di.j dZ:A.lE tu h.NE)/.h.NE)/ dZAh] | Cuba lihat dia berjalan, perlahan-lahan saja. |
ngongeng | [N.NEN] | kata kerja | bercakap tidak henti-henti (dengan perlahan) tetapi tidak jelas. | Bo la dok ngongeng nyo, anok kecek nok tido ni. | [b lA do/ N.NEN ø A.n/ k«.tSi/ n/ ti.do ni] | Dahlah bercakap tu, anak kecil nak tidur ni. |
lamo | [lA.m] | kata tugas | nanti. | Jale koho sikik gak, lamo ke reboh. | [dZ:A.lE k:.h si.ki/ gA/ lA.m kE Ä«.bh] | Berjalanlah perlahan sikit, nanti jatuh. |
gateh | [gA.teh] | kata kerja | mengayuh basikal atau alat tenun dengan kaki atau tangan. | Gateh koho gak sikik basika tu, jatoh ke. | [gA.teh k:.h gA/ si.ki/ bA.si.kA tu dZA.toh kE] | Kayuh perlahan sikit basikal tu, jatuh nanti. |