beleh | [bE.lE)h] | kata adjektif | 1. berkenaan orang, haiwan dan tumbuhan yang kecil dan kurus. | 1. Budok hok beleh dale kelah tu mari lambak sokmo. | [bu.d/ h/ bE.lE)h dA.lE k«.lAh tu mA.Äi lAm.bA/ s/.m] | 1. Budak yang kurus di dalam kelas tu selalu datang lambat. |
ranga | [ÄA.NA] | kata kerja | mengambil makanan dengan menggunakan tangan daripada hidangan secara sesuka hati; ranya 1, rawo. | Adek tu tok leh bowok make denge ore luwa, pasa diyo suko ranga kokse. | [A.de/ tu t/ leh b.w/ mA.kE d«.NE .ÄE lu.wA pA.sA di.j su.k ÄA.NA k/.se] | Adik tu tak boleh dibawa makan bersama tetamu kerana dia selalu ambil makanan secara sesuka hatinya. |