| kepintaran | 1 keadaan atau sifat pintar; kecerdikan; kecerdasan. 2 hal atau sifat mahir; kemahiran: ~nya menenun kain telah menarik perhatian pelancong itu. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| kepintaran | 1. kepandaian; 2. kecerdikan; 3. kemahiran. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kepintaran | 1 keadaan atau sifat pintar; kecerdikan; kecerdasan. 2 hal atau sifat mahir; kemahiran: ~nya menenun kain telah menarik perhatian pelancong itu. | Kamus Pelajar |
| kepintaran | 1 keadaan atau sifat pintar; kecerdikan; kecerdasan. 2 hal atau sifat mahir; kemahiran: ~nya menenun kain telah menarik perhatian pelancong itu. | Kamus Pelajar |
| kelicikan | kepintaran menipu, keculasan (hati). | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kepiawaian | kecekapan, kepintaran: lalu hilang pulalah ~nya sbg perjaka perkasa; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kecerdikan | 1. kepintaran, kepandaian; 2. kecurangan, kelicikan. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kelihaian | perihal lihai, kepintaran: ~nya dapat dibuktikan melalui peranannya di kampung itu. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kebijakan | perihal bijak, kecerdikan, kepintaran: sesetengahnya dinaikkan pangkat kerana ~ dan kemahiran mereka. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kelicikan | keadaan atau sifat licik; kepintaran mengakali atau menipu. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |