Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ke.tém.pa.ngan] | کتيمڤڠن

Definisi : 1. perihal (keadaan dsb) tem-pang, kecapikan, kepincangan; 2. cacat, cela; 3. hal yg tidak wajar (tidak adil dll), keadaan tidak wajar: bolehkah kita mengatasi ~ musyawarah kita serta kembali ke musyawarah yg sebenar. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
 
tempang (adjektif)
Bersinonim dengan capik, pincang, encot, hincut, incut, jengkang-jengkot, kipa, pecok, teweng, kecok, cengkih kuap, rengkat;,
Kata Terbitan : tertempang-tempang, ketempangan,

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (2)

Kamus Bahasa Inggeris (3)

Istilah Bahasa Melayu (5)

Artikel Akhbar (2)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
lamenessketempanganVeterinarTiadaTiada
neurogenic lamenessketempangan neurogenikVeterinarTiadaTiada
kennel lamenessketempangan kenelVeterinarTiadaTiada
myogenic lamenessketempangan miogenVeterinarTiadaTiada
soletapakVeterinarPraklinikalBahagian bawah telapuk. Fungsi terpenting tapak adalah melindungi telapuk daripada kecederaan yang disebabkan oleh objek keras. Kecederaan tapak boleh menyebabkan ketempangan.

Kembali ke atas