| ringkat | [ÒiN.kAt] | kata adjektif | tempang, pincang, kaki yang pendek sebelah; rengkat. | Lepaeh eksiden dia jalan ringkat. | [l«.pAEh ek.si.dEn di.jA dZA.lAn ÒiN.kAt] | Selepas mengalami kemalangan jalan raya dia berjalan tempang. |
| rengkat | [ÒEN.kAt] | kata adjektif | tempang, pincang, kaki yang pendek sebelah; ringkat. | Lepaeh eksiden dia jalan rengkat. | [l«.pAEh ek.si.dEn di.jA dZA.lAn ÒEN.kAt] | Selepas mengalami kemalangan jalan raya dia berjalan tempang. |
| pedap II | [p«.dAp] | kata adjektif | berkenaan cara berjalan yang perlahan-lahan, berhati-hati. | Awat hang jalan tepedap-pedap, macam kucin nak tangkap tikuih. | [A.wAt hAN dZA.lAn t«.p«.dAp.p«.dAp mA.tSAm ku.tSin nA/ tAN.kAp ti.kuih] | Kenapa awak berjalan berhati-hati, seperti kucing hendak menangkap tikus. |
| celepete | [tSE.lE.pE.tE] | kata adjektif | berkenaan gaya berjalan yang terhuyung-hayang, merewang dan tidak tetap atau tidak teratur langkahnya, (seperti kanak-kanak yang baru belajar berjalan atau bertatih, mabuk dan lain-lain). | Baru kena sekoleh, jalan pon celepete. | [bA.Òu k«.nA s«.k.lEh dZA.lAn pon tSE.lE.pE.tE] | Baru minum sekoleh tuak, jalannya pun terhuyung-hayang. |
| hempot | [hEm.pt] | kata adjektif] | terketar-ketar, menapak pendek-pendek (berjalan). | Dia tu uzoq, jalan tehempot-hempot. Rajen jugak pi masjed. | [di.jA tu u.zâÖ dZA.lAn t«.hEm.pt.hEm.pt ÒA.dZen dZu.gA/ pi mAs.dZed] | Dia uzur, terpaksa berjalan dengan terketar-ketar, namun dia rajin juga ke masjid. |
| tekendik-kendik | [t«.k«n.de/.k«n.de/] | kata kerja, | berjalan terhenjut-henjut (tentang mengandar sesuatu). | Pak dia kandak ayak telaga jalan tekendik-kendik. | [pA/ di.jA kAn.dA)Ö A.jA)Ö t«.lA.gA dZA.lAn t«.k«n.de/.k«n.de/] | Ayahnya terhenjut-henjut mengandar air telaga itu. |
| ceragah | [tS«.ÒA.gAh] | kata adjektif | ceranggah. | Nak jalan pon susah pasai akaq bakau dok ceragah kat tempat tu. | [nA/ dZA.lAn pon su.sAh pA.sAj A.kAâÖ bA.kAw do/ tS«.ÒA.gAh kAt t«m.pAt tu] | Hendak berjalan pun susah kerana akar bakau berceranggah di tempat itu. |
| ruat | [Òu.wAt] | kata adjektif | 1. mampu, upaya, berdaya, mampu, boleh, larat. | Tok wan dah tua, mana nak ruat jalan jaoh. | [to/ wAn dAh tu.wA mA.nA nA/ Òu.wAt dZA.lAn dZAoh] | Datuk sudah tua, masakan mampu berjalan jauh. |
| sengkela | [s«N.k«.lA] | kata nama | sejenis penyakit (kudis atau gatal-gatal) di kelangkang dan bahagian kemaluan. | Budak tu jalan kengkang kena sengkela. | [bu.dA/ tu dZA.lAn keN.kAN k«.nA s«N.k«.lA] | Budak itu berjalan mengengkang terkena penyakit sengkela. |
| serot | [s«.Òt] | kata kerja | 1. undur atau berjalan arah ke belakang. | Pasai deraeh sangat, dia bawak kereta telajak. Lepaeh tu dia kena serot balek pasai nak masok rumah dia. | [pA.sAj d«.ÒAEh sA.NAt di.jA bA.wA/ k«.ÒE.tA t«.lA.dZA/ l«.pAEh tu di.j A k«.nA s«.Òt bA.le/ pA.sAj nA/ mA.so/ Òu.mAh di.jA] | Oleh sebab dia memandu terlalu laju, keretanya terlajak dan terpaksa berundur untuk memasuki jalan ke rumahnya. |