| kerunaeh | [k«.Òu.nAEh] | kata kerja | menggaru atau mengopek dengan cara yang perlahan dengan hujung jari; kerumit. | Dia kerunaeh kerupin kude dia itu sampai bedarah. | [di.jA k«.Òu.nAEh k«.Òu.pin ku.dE di.jA itu sAm.pAj b«.dA.ÒAh] | Dia mengopek keruping kudisnya itu sehingga berdarah. |
| merudom II | [m«.Òu.dom] | kata kerja | berlari-lari, bergomol dan lain-lain hingga menyebabkan bising (terutama dalam rumah). | Budak-budak tu suka merudom ataeh rumah, tok wan nak tidoq pon tak buleh. | [bu.dA/.bu.dA/ tu su.kA m«.Òu.dom A.tAeh Òu.mAh to/ wAn nA/ ti.d)Ö pon tA/ bu.leh] | Budak-budak itu suka berlari-lari di atas rumah, sehingga datuk mereka tidak boleh tidur. |
| merudum I | [m«.Òu.dom] | kata nama | berbunyi kuat. | Awat bunyi merudum kat luaq tu? | [A.wAt bu.øi m«.Òu.dom kAt lu.wA)Ö tu] | Apakah yang berbunyi kuat di luar tu? |
| rudui | [Òu.duj] | kata adjektif | mengantuk, mata layu. | Aku tengok hang ni rudui saja, hang tak cukop tidoq ka. | [A.ku tE.N/ hAN ni Òu.duj sA.dZA hAN tA/ tSu.kop ti.d)Ö kA] | Aku lihat engkau ini mengantuk sahaja, engkau tidak cukup tidurkah. |
| biru | [bi.Òu] | kata nama | sejenis almari pakaian yang ada cermin muka. | Kaen baju dalam biru habeh kena gerit tikuih. | [kAen bA.dZu dA.lAm bi.Òu hA.beh k«.nA g«.Òit ti.kuih] | Pakaian di dalam almari itu habis digigit tikus. |
| ruat | [Òu.wAt] | kata adjektif | 1. mampu, upaya, berdaya, mampu, boleh, larat. | Tok wan dah tua, mana nak ruat jalan jaoh. | [to/ wAn dAh tu.wA mA.nA nA/ Òu.wAt dZA.lAn dZAoh] | Datuk sudah tua, masakan mampu berjalan jauh. |
| meruah | [m«.Òu.wAh] | kata kerja | membuang air besar, berak, kencing; meruah kencin. | Tiap-tiap malam budak tu meruah ataeh tilam. | [ti.jAp.ti.jAp mA.lAm bu.dA/ tu m«.Òu.wAh A.tAEh ti.lAm] | Setiap malam budak itu buang air kecil di tilam. |
| meruah kencin | [m«.Òu.wAh k«n.tSin] | | membuang air kecil; meruah. | Tiap-tiap malam budak tu meruah kencin ataeh tilam. | [ti.jAp.ti.jAp mA.lAm bu.dA/ tu m«.Òu.wAh k«n.tSin A.tAEh ti.lAm] | Setiap malam budak itu buang air kecil di tilam. |
| rusam | [Òu.sAm] | kata nama | sejenis alat (batang atau pegangannya daripada kayu atau kayu yang boleh berputar) untuk mengajar anak-anak kecil berjalan. | Dulu depa pakai rusam nak ajaq anak depa bejalan. | [du.lu dE.pA pA.kAj Òu.sAm nA/ A.jA)Ö A.nA/ dE.pA b«.dZA.lAn] | Dahulu ibu bapa menggunakan rusam untuk melatih anak-anak mereka berjalan. |
| ceruak | [tS«.Òu.wA/] | kata kerja | menyimbah (menyimbur, menyembur, mencurah) air dengan banyak. | Mata aku pedeh pasai kami maen lawan ceruak masa mandi sungai tadi. | [mA.tA A.ku p«.deh pA.sAj kA.mi mAen lA.wAn tS«.Òu.wA/ mA.sA mAn.di su.NAj tA.di] | Mata aku pedih, sebab kami bermain simbah-menyimbah semasa mandi di sungai tadi. |