mandok | [mAn.do/] | kata adjektif | pemalu, tidak cergas, lembap; bandok. | Dia tu mandok sunggoh, nak dengaq sora dia pon susah. | [di.jA tu mAn.do/ suN.goh nA/ d«.NAâÖ s.ÒA di.jA pon su.sAh] | Dia itu pemalu sungguh, sehingga sukar hendak didengar suaranya. |
bandok | [bAn.do/] | kata adjektif | pemalu, tidak cergas, lembap; mandok. | Dia tu bandok sunggoh, nak dengaq sora dia pon susah. | [di.jA tu bAn.do/ suN.goh nA/ d«.NAâÖ s.ÒA di.jA pon su.sAh] | Dia itu pemalu sungguh, sehingga sukar hendak didengar suaranya. |
cedaeh | [tS«.dAEh] | kata adjektif | 1. berkenaan perempuan yang aktif dan keletah tetapi agak keterlaluan, cerdas, keletah. | Anak dara tu memang tak malu, dia cedaeh tak kera depan orang tua. | [A.nA/ dA.ÒA tu mE.mAN tA/ mA.lu di.jA tS«.dAEh tA/ kE.ÒA d«.pAn .ÒAN tu.wA] | Gadis yang tidak pemalu itu begitu keletah walaupun di hadapan orang tua. |