mengembat | [m«.N«m.bAt] | kata adjektif | berkenaan lantai yang lentur kerana tidak sampai di galang geta, mengenjut. | Lantai hak dok mengembat tu kena la paku. | [lAn.tAj hA/ do/ m«.N«m.bAt tu k«.nA lA pA.ku] | Lantai yang mengembat itu hendaklah dipaku. |
rembat I | [ÒEm.bAt] | kata nama | galah. | Rembat tu pendek, mana nak sampai buah hak tinggi tu. | [ÒEm.bAt tu pEn.dE/ mA.nA nA/ sAm.pAj bu.wAh hA/ tiN.gi tu] | Galah itu pendek, tentu tidak sampai kepada buah yang tinggi tu. |
tak keteruih | [tA/ k«.t«.Òuih] | | tidak berkeupayaan, lemah atau lekeh, tidak mampu. | Sampai nak tanggong belanja anak bini pon tak keteruih, apa guna jadi laki. | [sAm.pAj nA/ tAN.goN b«.lAn.dZA A.nA/ bi.ni pon tA/ k«.t«.Òuih A.pA gu.nA dZA.di lA.ki] | Belanja anak isteri sendiri pun tak tertanggung, apa guna jadi suami. |
bretoh | [bÒ«.toh] | kata kerja | bergesel, bersentuh, berlaga, berlanggar (biasanya dengan tidak sengaja). | Amboi sombong sunggoh orang kaya baru tu, sampai bretoh bahu pon dia tak tegoq. | [Am.boj som.bong suN.goh .ÒAN kA.jA bA.Òu tu sAm.pAj bÒ«.toh bA.hu pon di.jA tA/ t«.gâÖ] | Amboi, sombong benar orang kaya baru itu, bergesel bahu pun tidak ditegurnya. |
tadah | [tA.dAh] | kata kerja | belajar hal-hal keagamaan. | Dia leteh sangat sampai tak larat nak pi tadah kitab kat madrasah. | [di.jA l«.tEh sA.NAt sAm.pAj tA/ lA.At nA/ pi tA.dAh ki.tAb kAt mAd.ÒA.sAh] | Dia amat letih hingga tidak terdaya pergi belajar agama di madrasah. |
doyok | [d.j/] | kata adjektif | bodoh atau lembap. | Budak ni doyok sunggoh, suruh kera satu sampai sepuloh pon dia tak tau. | [bu.dA/ ni d.j/ suN.goh su.Òoh kE.ÒA sA.tu sAm.pAj s«.pu.loh pon di.jA tA/ tAw] | Budak ini bodoh sungguh, disuruh mengira satu hingga sepuluh pun dia tidak tahu. |
peleot | [p«.lE.)t] | kat adjektif | terkehel atau terseliuh (tentang kaki). | Jalan tak pakai mata, apa lagi tepereluih la dia sampai kaki dia tepeleot. | [dZA.lAn tA/ pA.kAj mA.tA A.pA lA.gi t«.p«.Ò«.luih lA di.jA sAm.pAj kA.ki di.jA t«.p«.lE.)t] | Kakinya terseliuh kerana terperlus akibat berjalan tidak berhati-hati. |
koliaq | [k.li.jA)Ö] | kata kerja | merosakkan, menggaris, melakar, mencakar tulisan atau buku dengan dakwat atau arang, menconteng. | Budak tu kena marah pak dia pasai koliaq buku kak dia sampai tak buleh baca. | [bu.dA/ tu ke.nA mA.ÒAh pA/ di.jA pA.sAj k.li.jA)Ö bu.ku kA/ di.jA sAm.pAj tA/ bu.leh bA.tSA] | Budak itu dimarahi ayahnya kerana menconteng buku kakaknya sehingga tidak boleh dibaca lagi. |