| kampoi | [kAm.poj] | kata nama | 1. alat yang digunakan untuk melilit atau menggulung benang, gelendong. | Dia pakai pot susu buat kampul tali wau. | [di.jA pA.kAj pt su.su bu.wAt kAm.poj tA.li wAw] | Dia menggunakan tin susu kosong sebagai gelendong tali wau. |
| celong | [tS«.loN] | kata nama | 1. kandang yang sempit untuk menempatkan kanak-kanak yang belum boleh berjalan. Pada masa ini, alat ini dipasang roda untuk membolehkan kanak-kanak berjalan. | Jangan biaq lama sangat adek dalam celong tu, nanti lengoh. | [dZA.NAn bi.jAâÖ lA.mA sA.NAt A.de/ dA.lAm tS«.loN tu nAn.ti l«.Nh] | Jangan dibiarkan adik terlalu lama di dalam celung itu, nanti dia keletihan. |
| caq | [tSAâÖ] | kata nama | 1. panggilan dan gelaran kepada ahli keluarga yang tertua atau yang sulung dalam susunan sesuatu keluarga, abang yang sulung (bang caq), kakak yang sulung (kak caq), datuk yang sulung (tok caq). | Lembu jantan ada caq kat ataeh tengkok dia. | [l«m.bu dZAn.tAn A.dA tSAâÖ kAt A.tAeh t«N.ko/ di.jA] | Lembu jantan mempunyai ponok di atas tengkuknya. |
| banah | [bA.nAh] | kata kerja | 1. mengangkat sesuatu yang berat atau meninggikan sesuatu seperti rumah, jelapang dan lain-lain dengan menggunakan pengungkil atau tuas; ganteh II. | Tulong mai ramai-ramai, aku nak banah rumah, petang ni. | [tu.loN mAj ÒA.mAj.ÒA.mAj A.ku nA/ bA.nAh Òu.mAh p«.tAN ni] | Tolong datang ramai-ramai kerana aku hendak mengangkat rumah pada petang ini. |
| merenyau | [m«.Ò«.øAw] | kata adjektif | 1. merasa gatal yang menyerap ke seluruh badan, miang. | Lepaeh sepa keluaq utan buloh tu, badan sepa rasa merenyau. | [l«.pAEh sE.pA k«.lu.wA)Ö u.tAn bu.loh tu bA.dAn sE.pA ÒA.sA m«.Ò«.øAw] | Selepas kami keluar dari hutan buluh itu, badan kami terasa gatal. |
| polok | [p.l/] | kata kerja | 1. sikap seseorang yang haloba, tamak dan ingin memiliki semuanya. | Bila dapat peluang baek dia polok sorang saja. | [bi.lA dA.pAt p«.lu.wAN bAe/ di.jA p.l/ s.ÒAN sA.dZA] | Bila mendapat kesempatan yang baik, dia bolot seorang sahaja. |
| cedaeh | [tS«.dAEh] | kata adjektif | 1. berkenaan perempuan yang aktif dan keletah tetapi agak keterlaluan, cerdas, keletah. | Anak dara tu memang tak malu, dia cedaeh tak kera depan orang tua. | [A.nA/ dA.ÒA tu mE.mAN tA/ mA.lu di.jA tS«.dAEh tA/ kE.ÒA d«.pAn .ÒAN tu.wA] | Gadis yang tidak pemalu itu begitu keletah walaupun di hadapan orang tua. |
| karau | [kA.ÒAw] | kata kerja | 1. menggulung, melilit, menarik atau mengumpul sesuatu yang panjang (seperti benang, tali dan lain-lain) sedikit demi sedikit secara berterusan pada buku benang; kampoi II. | Pi cepat karau wau tu, ari dah nak ujan. | [pi tS«.pAt kA.ÒAw wAw tu A.Òi dAh nA/ u.dZAn] | Pergi segera tarik tali wau itu kerana hari hendak hujan. |
| gelong | [gE.lN] | kata adjektif | 1. berkenaan pergerakan seperti putaran roda, berjalan yang tidak lurus dan lancar, bengkang-bengkok. | Gerek dia gelong, pasai roda dia kiat. | [gE.rE/ di.jA gE.lN pA.sAj ro.dA di.jA ki.jAt] | Basikalnya bergerak tidak lurus kerana rodanya bengkok. |
| sergal | [s«Ò.gAl] | kata adjektif | 1. berkenaan rasa buah nona, sagun, kuih bakar, kuih beras dan sebagainya yang berbiji-biji atau berpasir; seregai, seregal, sergai. | Nasik goreng tu dah hanget jadi keraeh, bila pepak rasa seregal dalam mulot. | [nA.si/ g.ÒEN tu dAh hA.Net dZA.di k«.ÒAEh bi.lA p«.pA/ ÒA.sA s«Ò.gAl dA.lAm mu.lot] | Nasi goreng itu hangit dan menjadi keras. Bila dikunyah terasa berbiji kasar di dalam mulut. |