| gandang | [gAn.dAN] | kata adjektif | riuh atau bising contohnya apabila seseorang atau beberapa orang bercakap dengan nada yang kuat yang boleh menimbulkan kebisingan. | Salah siket gandang bunyi mulotnye. | [sA.lAh si.ket gAn.dAN bu.øi mu.lot.ø«] | Salah sedikit sahaja, riuh rendah dan bising bunyi mulutnya. |