| kap | [kAp] | kata adjektif | gelojoh. | Makan bukan maen kap lagi macam dah tak makan tige ari. | [mA.kAn bu.kAn mAen kAp lA.gi mA.tSAm dAh tA/ mA.kAn ti.g« ] | Makan bukan main gelojoh, seperti tidak makan tiga hari. |
| cekap-cekup | [tS«.kAp.tS«.kup] | kata kerja | makan berterusan; kenyap-kenyep. | Die cekap-cekup sampai mentue lalu pon tak seda. | [di.j« tS«.kAp tS«.kup sAm.pAj m«n.tu.w« lA.lu pon tA/ s«.dA] | Dia makan berterusan hingga mentua lalu pun tidak sedar. |
| melukap | [m«.lu.kAp] | kata kerja | memakan dengan lahap (bahasa kasar). | Budak tu melukap buah diyan macam tak penah makan. | [bu.dA/ tu m«.lu.kAp bu.wAh di.jAn mA.tSAm tA/ p«.nAh ] | Budak itu memakan durian dengan lahap, macam tidak pernah makan. |
| penjong | [pen.dZoN] | kata adjektif | tidak tepat mengikut bentuk yang sepatutnya. | Daon tingkap dah penjong sebab tu tak rapat. | [dAon tiN.kAp dAh pen.dZoN s«.bAb tu tA/ ÄA.pAt] | Daun tingkap tidak tepat mengikut ukuran, sebab itulah tidak boleh ditutup rapat. |
| mude lente | [mu.d« len.t«] | | umur yang terlalu muda. | Budak yang kene tangkap itu maseh mude lente. | [bu.dA/ jAN k«.n« tAN.kAp i.tu mA.seh mu.d« len.t«] | Budak yang kena tangkap itu masih terlalu muda. |
| mengkes | [m«N.kes] | kata adjektif | kasar (bercakap). | Bile die naek angen, cakap pon mule mengkes. | [bi.l« di.j« nAe/ A.Nen tSA.kAp pon mu.l« m«N.kes] | Apabila dia marah, bercakap pun mulalah kasar. |
| candi | [tSAn.di] | kata adjektif | tidak kekok melakukan sesuatu atau berhadapan dengan orang yang lebih tua atau tinggi kedudukannya. | Candinye budak ni, becakap kat pentas pon boleh. | [tSAn.di.ø« bu.dA/ ni b«.tSA.kAp kAt p«n.tAs pon bo.leh] | Tidak kekok langsung budak ini, bercakap di atas pentas pun dia boleh. |
| bobak | [bo.bA/] | kata nama | percakapan dan lain-lain yang sedap didengar (umumnya yang tidak benar), temberang. | Kalau dah kaki bobak, cakap betol pon susah orang nak pecaye. | [kA.lAw dAh kA.ki bo.bA/ tSA.kAp b«.tol pon su.sAh o.ÄAN nA/ | Kalau suka temberang, apabila bercakap benar pun orang susah hendak percaya. |
| leweh | [le.weh] | kata adjektif | 1. berkenaan cakap yang lambat dan berlagu (tidak bersemangat dan tidak tegas). 2. sangat longgar; lohe 1. | 1. Cakapnye leweh buwat orang malas nak denga. 2. Baju leweh sangat, nampak macam baju pinjam. | [tSA.kAp.ø« le.weh bu.wAt o.ÄAN mA.lAs nA/ d«.NA]2 | 1. Cakapnya yang lambat menyebabkan orang malas hendak mendengarnya. 2. Bajunya terlalu longgar hingga kelihatan seperti baju yang |