Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[bo.moh] | بوموه

Definisi : tabib yg mengubati orang sakit dgn menggunakan ubat tradisional atau cara kampung dan jampi-jampi, pawang, dukun; ~ mencari orang sakit prb orang yg menawarkan diri dgn tidak diminta; berbomoh menggunakan khidmat bomoh utk mengubati penyakit, menyihir, mencelakakan, dsb;berbomoh-bomoh menggunakan khidmat beberapa bomoh utk mengubati penyakit, menyihir, mencelakakan, dsb: ada yg sampai ~ utk menundukkan lawannya; kebomohan perihal berubat secara tradisional dgn bomoh atau dukun; perbomohan yg berkaitan dgn bomoh (amalannya, selok-belok kerjanya, dsb): kepercayaan warisan spt magis dan ~; memperoleh kepakaran dlm ilmu ~. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[bo.moh] | بوموه

Definisi : orang yg mengubati orang sakit dgn menggunakan jampi serapah atau ramuan saja. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata bomoh

Puisi
 

Cik Mahat orang di desa,
     Duduk menjemur tepi paya;
Luar sihat dalam bisa,
     Cari bomoh ubatkan saya.


Lihat selanjutnya...(3)

Glosari Dielek Melaka

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan DialekMaksud Ayat
dah tak tawan daye[dAh tA/ tA.wAn dA.j«] habis ikhtiar.Banyak dokto dah jumpe, dah tak tawan daye, mak bawak jumpe bomo.[bA.øA/ do/.to dAh dZum.p« dAh tA/ tA.wAn dA.j« mA/ bA.wA dZum.p« bo.mo]Banyak doktor telah ditemui, habis ikhtiar, emak bawa jumpa bomoh.

Kembali ke atas