| kokel | [ko.kel] | kata kerja | menggigit dan memecahkan buah-buahan. | Abes kuini mude aku kene kokel kere. | [A.bes ku.wi.ni mu.d« A.ku k«.n« ko.kel k«.Ä«] | Habis buah kuini muda aku digigit dan dipecahkan oleh kera. |
| takal-takel | [tA.kAl.tA.kel] | kata adjektif | berkenaan permukaan yang tidak rata. | Jalan ni takal-takel, bawak kete baek-baek. | [dZA.lA ni tA.kAl.tA.kel bA.wA/ ke.t« bAe/.bAe/] | Jalan ini takal-takel, bawa kereta baik-baik. |
| maen cungkel ayam | [mAen tSuN.kel A.jAm] | | sejenis permainan tradisi kanak-kanak yang menggunakan dua batang kayu, satu panjang satu pendek disungkit menerusi lubang yang disediakan dan dipukul, konda kondi; maen canang, maen ketok ayam, maen songket. | Ari ni kite maen cungkel ayam, nak tak? | [A.Äi ni ki.t« mAen tSuN.kel A.jAm nA/ tA/] | Hari ini kita main cungkil ayam, hendak atau tidak? |
| mengkal-mengkel | [m«N.kAl.m«N.kel] | kata tugas | keadaan melakukan sesuatu dengan bersungguh-sungguh. | Orang tue tu mengkal-mengkel nyangkol kat kebon, anak die siket tak tolong. | [o.ÄAN tu.w« tu m«N.kAl.m«N.kel øAN.kol kAt k«.bon A.nA/ di.j« si.ket tA/ to.loN] | Oorang tua itu menyangkul bersungguh-sungguh di kebun, anaknya sedikit pun tak menolong. |