| kokel | [ko.kel] | kata kerja | menggigit dan memecahkan buah-buahan. | Abes kuini mude aku kene kokel kere. | [A.bes ku.wi.ni mu.d« A.ku k«.n« ko.kel k«.Ä«] | Habis buah kuini muda aku digigit dan dipecahkan oleh kera. |
| bekinyau | [b«.ki.øAw] | kata adjektif | bersinar atau berkilauan. | Wah, bekinyau kasot tu kene kiwi! | [wAh b«.ki.øAw kA.sot tu k«.n« ki.wi] | Wah, bersinar kasut tu kena kiwi! |