[men.cem.pung] | منچمڤوڠ
Definisi : 1. berbunyi cempung sewaktu jatuh ke air; 2. terjun ke air, mencebur, mencempelung; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[men.cem.pung] | منچمڤوڠ
Definisi : membawa sesuatu (dgn memeluknya): ia kelihatan keluar ~ Wan Intan dgn tangannya. (Kamus Dewan Edisi Keempat)