[ke.ka.ngan] | ککڠن
Definisi : 1. besi bergerigi yg dikenakan pd mulut kuda (utk mengendalikannya), kendali; 2. = tali ~ tali drpd kulit dll utk mengendalikan kuda; 3. ki sesuatu (spt undang-undang dll) yg digunakan utk mencegah keburukan (kejahatan dll), larangan: terdapat ~ yg akan menimpa perkembangan bahasa; ~ yg mengikat mereka sudah tidak ada lagi; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ke.ka.ngan] | ککڠن
Definisi : 1 kekang. 2 ki paksaan (sekatan, batasan) yg dikenakan kpd seseorang dll; kendala. 3 ki kawalan perasaan (spt nafsu, keinginan). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
[ke.ka.ngan] | ککڠن
Definisi : besi bergerigi yg dipasang pd mulut kuda utk mengendalikannya. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)