Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[pe.ngail] | ڤڠاءيل

Definisi : 1. orang yg mengail; 2. alat utk me­ngail (memancing). (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[pe.ngail] | ڤڠاءيل

Definisi : 1 orang yg menangkap ikan dgn kail. 2 alat utk mengail atau utk memancing. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata pengail

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (9)

Kamus Bahasa Inggeris (1)

Artikel Akhbar (8)

Artikel Majalah (6)

Buku (2)

Pantun (3)

Perkhidmatan +

Puisi
 

Sayang senduduk pengail talang,
     Kain buruk kami tapiskan;
Tersentak tidur tengah malam,
     Bantal peluk saya tangiskan.


Lihat selanjutnya...(4)

Buku

JudulPenerbitKeluaranTahun TerbitISBN
Si- PengailQalamTiada1962 
Malang pak pengailPustaka Sistem PelajaranTiada1978 

Kembali ke atas



© 2017 Hak Cipta Terpelihara - Dewan Bahasa dan Pustaka.
Paparan terbaik Google Chrome versi 58 ke atas, dengan resolusi skrin 1280x1024.
PENAFIAN : Dewan Bahasa dan Pustaka tidak akan bertanggungjawab bagi sebarang kehilangan dan kerugian yang disebabkan oleh penggunaan maklumat yang diperoleh dari laman ini.