[pe.ri.bu.mi] | ڤريبومي
Definisi : penduduk asli, bumiputera; memperibumikan menjadikan sesuatu bersifat peribumi, membumiputerakan: hakikat dunia peristilahan kita ialah usaha ~ istilah Barat; keperibumian sifat bangga kerana menjadi anggota peribumi sesebuah negara, yg terpancar (biasanya dlm sesebuah organisasi) melalui penonjolan ciri-ciri peribumi: semangat ~; institusi itu bercorak ~. (Kamus Dewan Edisi Keempat)