Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[pua.ka] | ڤواک

Definisi : 1. = hantu ~ hantu penunggu, roh jahat, demit: kebanyakan mereka tidak selamat, kelong-kelongnya habis dibinasakan oleh ~-~ dan hantu-hantu laut; ~ air; ~ tanah; 2. ki orang yg (dianggap) jahat, pengacau, perosak: budak-budak itulah ~nya; 3. = berpuaka sl ada hantu penunggunya, ber­hantu, sakti: pokok ~; rumah ~; gua ~. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[pua.ka] | ڤواک

Definisi : 1 = hantu ~ roh jahat yg kononnya menduduki tempat-tempat tertentu; hantu penunggu: ~ air; ~ tanah; ~ laut. 2 ki orang yg jahat perangainya; pengacau; perosak. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata puaka


Buku

JudulPenerbitKeluaranTahun TerbitISBN
Puaka Di Bukit CupingPustaka Sistem PelajaranTiada1978 
Puaka Tiada1979 
Puaka PantaiLembaga Persuratan Guru Guru MelayuTiada1949 
Puaka banglo hijauTeks Publishing Sdn. Bhd.Tiada1985967-946-100-9
Puaka pantaiPersuratan Guru-Guru MelayuTiada1950 
Tikus puakaVariapopTiada1986 
Rumah Puaka Tiada1987967-900-168-7
Kolam puakaPustaka Pendidikan Sendirian BerhadTiada1971 
Gua puakaBorneo Literature BureauTiada1966 
Pemburu puakaKRU Communications Sdn. Bhd.Tiada2007978-983-43136-3-0
12

Kembali ke atas