Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ber.bu.tang] | بربوتڠ

Definisi : 1. mempunyai (memakai) butang (bkn baju, skirt, seluar, dsb): bajunya ~ di belakang; 2. berpasang butangnya: dia membiarkan bajunya terbuka, tidak ~; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata berbutang

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (9)

Kamus Bahasa Inggeris (3)

Glosari Dialek Pahang (1)

Glosari Dialek Pulau Pinang (2)

Perkhidmatan +


Glosari Dialek Pulau Pinang

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan AyatMaksud Ayat
kancin praq[kAn.tSin pÒA)Ö] baju T berbutang tiga tanpa kolar berwarna putih, nipis dan diperbuat daripada kain kapas.Tok wan pakai baju kancin praq dengan kot cendoi.[to/ wAn pA.kAj bA.dZu kAn.tSin pÒA)Ö d«.NAn kot tSEn.doj]Datuk pakai baju kancin praq dan kot lusuh.
serelom[s«.Ò«.lom]kata kerja1. menyarung sesuatu daripada atas kepala (seperti baju, kain, songkok dan sebagainya)Orang pakai baju melayu kena serelom pasai dia tak dak butang.[o.ÒAN pA.kAj bA.dZu m«.lA.ju k«.nA s«.Ò«.lom pA.sAj di.jA tA dA bu.tAN]Orang memakai baju Melayu perlu menyarungnya daripada atas kepala sebab tidak berbutang.

Kembali ke atas