| daih | [dAC] | kata kerja | menjatuhkan seseorang dengan menggunakan kaki, membentes. | Lece maen bola dengan dia, dia kira daih orang. | [lE.tSE mAen b.lA d«.NAn di.jA di.jA ki.ÒA dAC o.ÒAN] | Lece main bola dengan dia, dia asyik membentes orang. |
| | | | 2. berbohong. | Dia gebang kat pompuan tu, dia anak orang kaya. | [di.jA gE.bAN kAt pom.pu.wAn tu di.jA A.nA o.ÒAN kA.jA] | Dia berbohong pada perempuan tu, dia anak orang kaya. |
| orang pompuan | [o.ÒAN pom.pu.wAn] | | isteri | Orang pompuan dia tak reja. | [o.ÒAN pom.pu.wAn di.jA tA Ò«.dZA] | Isterinya tidak bekerja. |
| kelaku | [k«.lA.ku] | kata adjektif | berkenaan dengan seseorang yang menunjukkan perangai yang tidak manis atau tidak elok. | Bila orang mai dia pon mola tunjok kelaku. | [bi.lA .ÒAN mAj di.jA pon m.lA tun.dZo/ k«.lA.ku] | Bila orang datang dia pun mula tunjuk perangai. |
| bebedak | [b«.bE.dA] | kata kerja | mengagih-agihkan sesuatu yang banyak (seperti benda, pekerjaan) kepada sekumpulan orang supaya setiap orang mendapat bahagian masing-masing; bedak. | Sebelom dia mati lagi dia dah bebedak reta kat anak-anak dia. | [s«.b«.lom di.jA mA.ti lA.gi di.jA dAh b«.bE.dA Ò«.tA kAt A.nA.A.nA di.jA] | Sebelum dia meninggal dunia dia sudah membahagi-bahagikan harta kepada anak-anaknya. |
| dogeang | [d.gE.jAN] | kata adjektif | 1. berkenaan dengan seseorang yang tidak lengkap perhiasannya | Pasai tak pakai barang, pi kenduri orang kata dia dogeang. | [pA.sAj tA pA.kAj bA.ÒAN pi ÒE.nu.Òi o.ÒAN kA.tA di.jA d.gE.jAN] | Sebab tidak memakai barang kemas semasa kenduri orang kata dia dogeang. |
| sang kelibut | [sAN k«.li.but] | | gopoh-gapah | Orang sang kelibut reja dia selalunya tak puaih ati. | [o.ÒAN sAN k«.li.but Ò«.dZA di.jA s«.lA.lu.øA tA pu.AC A.ti] | Orang gopoh-gapah kerjanya selalu tidak memuaskan hati. |
| terejai | [t«.Ò«.dZAj] | kata kerja | mengeluarkan kata-kata yang kesat; terajai | Dia kata terejai kat orang tapi tak mengaku. | [di.jA kA.tA t«.Ò«.dZAj kAt .ÒAN tA.pi tA/ m«.NA.ku] | Dia mengeluarkan kata-kata yang kesat pada orang tapi tidak mengaku. |
| acan-acan maen | [A.tSAn.A.tSAn mAen] | | 1. mempermain-mainkan arahan atau nasihat orang lain; tegege-gege. | Orang dok bagi nasihat dia buat acan-acan maen pulak. | [.ÒAN do/ bA.gi nA.si.hAt di.jA bu.wAt A.tSAn.A.tSAn mAen pu.lA/] | Saya memberinya nasihat, dia mempermain-mainkan pula. |
| ngungam-ngungam | [Nu.NAm.Nu.NAm] | kata adjektif | berkenaan dengan bunyi bising daripada percakapan | Masa dia dok berucap orang kat belakang dewan dok ngungam- ngungam. | [mA.sA di.jA do b«.Òu.tSAp o.ÒAN kAt b«.lA.kAN dE.wAn do Nu.NAm.Nu.NAm] | Semasa dia sedang berucap orang di belakang dewan bising. |