| kerabat | [k«.ÒA.bAt] | kata kerja | 1. memanjat atau mendaki sesuatu (seperti pokok, bukit, gunung) | Cuti ni kami cadang nak kerabat Bukit Bendera. | [tSu.ti ni kA.mi tSA.dAN nA/ k«.ÒA.bAt bu.kit b«n.dE.rA] | Cuti ini kami bercadang hendak mendaki Bukit Bendera. |
| | | | 3. mengada-adakan cerita | Dia periat kat kami yang dia nak kawen dengan kerabat raja. | [di.jA p«.Òi.jAt kAt kA.mi jAN di.jA nA/ kA.wen d«.NAn k«.ÒA.bAt ÒA.dZA] | Dia mengada-adakan cerita pada kami yang dia akan berkahwin dengan kerabat diraja. |
| | | | 2. menaiki pada bahagian belakang seseorang | Kalu masok lawan panjat tiang lincen, hampa kena pandai-pandai kerabat kawan. | [kA.lu mA.so/ lA.wAn pAn.dZAt ti.jAN lin.tSen hAm.pA k«.nA pAn.dAj.pAn.dAj k«.ÒA.bAt kA.wAn] | Kalau masuk perlawanan panjat tiang licin, kamu semua perlu pandai menaiki bahagian belakang kawan. |
| | | | 2. berkenaan dengan perempuan yang melakukan sesuatu pekerjaan yang tidak sepatutnya dilakukan; betina garet. | Pokok pon hang nak kerabat, hang nak jadi betina garet ke? | [p.ko/ pon hAN nA/ k«.ÒA.bAt hAN nA/ dZA.di b«.ti.nA gA.Òet k«] | Pokok pun awak hendak panjat, awak hendak menjadi perempuan garit ke? |
| betina garet | [b«.ti.nA gA.Òet] | | perempuan yang melakukan sesuatu pekerjaan yang tidak sepatutnya dilakukan. | Pokok pon hang nak kerabat, hang nak jadi betina garet ke? | [p.ko/ pon hAN nA/ k«.ÒA.bAt hAN nA/ dZA.di b«.ti.nA gA.Òet k«] | Pokok pun awak hendak panjat, awak hendak menjadi perempuan garit ke? |