| rempah | [ÄEm.ph] | kata kerja | 1. menyepak atau memukul bahagian lutut ke bawah dengan sesuatu (seperti kaki, kayu). | Jangan rempah dekat gol, kang kene dende. | [dZA.NAn ÄEm.pAh d«.kAt gol kAN k«.n« d«n.d«] | Jangan menyepak lutut lawan dekat gol, nanti kena denda. |
| | | | 2. menjatuhkan orang dan lain-lain dengan menggalangi kakinya. | Pemaen bola selioh kaki kene rempah. | [p«.mA.en b.lA s«.li.joh kA.ki k«.n« Ä«m.pAh] | Pemain bola terseliuh kakinya kerana terkena sepak di bahagian lutut. |
| roti orang mati | [Ä.ti .ÄAN mA.ti] | | sejenis roti dibuat daripada campuran tepung gandum, telor dan rempah kari yang diuli dibentuk seperti roti canai dan digoreng, biasanya dihidangkan pada majlis tahlil. | | | |