tumpe | [tum.pe] | kata kerja | menolak sesuatu hingga jatuh. | Abang tumpe adek dalam sunge. | [A.bAN tum.pe A.de dA.lAm su.NE] | Abang menolak adik ke dalam sungai. |
luti | [lu.ti] | kata adjektif | lumat. | Tumbok bio luti kacang tu. | [tum.bo/ bi lu.ti kA.tSAN tu] | umbuk kacang itu sampai lumat. |
| | | 2. sesuatu yang dibiarkan musnah dengan sendiri. | Agan aje pokok tu, karang tumbang sendiri. | [A.gAn A.dZ« po.ko/ tu kA.ÄAN tum.bAN s«n.di.Äi] | Biarkan sahaja pokok tu, nanti ia tumbang sendiri. |
besempulu | [b«.s«m.pu.lu] | kata adjektif | berkenaan sesuatu potongan yang tidak rata. | Lante rumoh koi besempulu je, ketam tumpo. | [lAnte Äu.mh kj b«.s«m.pu.lu dZ« k«.tAm tum.p] | Lantai rumah saya tidak rata kerana ketam tumpul. |
pekpe | [pE/.p«] | kata nama | bisul yang tumbuh di bahagian selain daripada punggung. | Koi tok daye jalan jaoh pase beteh koi tumboh pekpe. | [koj to/ dA.j« dZA.lAn dZA.woh pA.sE b«.teh koj tum.boh pE/.p«] | Saya tidak mampu berjalan jauh kerana betis saya ada bisul. |