Mir ialah damar harum yang diperah daripada

pokok-pokok tertentu dan pokok renek tertentu. Mir

yang dirujuk dalam Kitab Bible (Matt.2) terdapat di

timur laut Afrika dan Timur Tengah. Damarnya

diperah dan digunakan dalam gaharu, minyak wangi

dan ubat. Satu lagi spesies mir di Timur Tengah, mir

Mekah, adalah sumber salap Gilead. Pokok mir

Afrika menghasilkan damar gam yang sama, yang

dikenali sebagai bdelium dan digunakan untuk

membuat varnis dan ubat.

Pengelasan saintifik. Pokok yang menghasilkan mir

tergolong dalam genus Commiphora. Mir dalam Kitab

Bible ialah Commiphora abyssinica; salap Gilead diperoleh

daripada C. opobalsamum; mir Afrika ialah C. africana.

Mir Imad al-Husni (961 H. –1024 H./ 1554 M.–1015

M.), salah seorang penulis khat Iran. Dia lahir di

Qazwin – ibu kota bagi kerajaan Safawiyin selepas

bandar Tabriz. Tulisan khat parsinya (naskh at-taqliq)

mempunyai nilaian yang sangat tinggi, bahkan

tulisan khat parsinya dianggap sebagai puncak

kecemerlangan khat parsi yang dipelajarinya di

Tabriz dari Mulla Muhammad Hussein al-Tabrizi.

Dari situlah dia menekuninya, kemudian

mencantikkannya dan menjadikannya lebih

terkehadapan sehingga sampailah ia ke kemuncak

kejayaan dalam kesenian itu, ditambah lagi dengan

kepakarannya dalam khat-khat yang lain.

Keistimewaan cara dan gaya tulisan khatnya terletak

pada keindahan hubungan dalam khat tersebut,

perinciannya, ketangkasan dan atur hurufnya.

MIR HASSAN (   ?   -   ?   ), penglipur lara Melayu.  Tarikh dan tempat lahirnya tidak diketahui. Dia ialah menantu Pawang Ana. Mir Hassan dan Pawang Ana merupakan tokoh penglipur lara Melayu awal yang mendapat perhatian pentadbir British di Tanah Melayu, terutamanya R.J. Wilkinson dan R.O. Wintedt yang berminat mengkaji kesusasteraan Melayu lama.  Tiga buah cerita lipur lara yang dituturkan oleh Mir Hassan ialah Raja Donan, Hikayat Seri Rama dan Raja Ambung.  Rangka cerita Raja Donan yang dituturkan oleh Mir Hassan menyerupai bentuk rangka cerita tuturannya yang lain. 

Pertempuran Buxar ialah perang muktamad

yang berlaku di antara tentera British dengan

tentera India di Buxar, sebuah bandar di tebing

Sungai Ganges. Mir Qasim, nawab (gabenor) dari

Benggala, mahu menyingkirkan British dari

wilayahnya. Dia membentuk perikatan dengan

Nawab dari Oudh dan Shah Alam II, maharaja

Mughal. Tentera India yang bergabung ini

menyerang Benggala dan bertempur dengan

tentera British yang diketuai oleh Major Hector

Munro, pada bulan Oktober 1764. Pertempuran

yang sengit itu berakhir dengan kemenangan

berpihak kepada British.

PAWANG ANA ( ? -? ), penglipur lara Melayu pada abad ke-19.  Tarikh dan tempat lahirnya tidak diketahui.  Pawang Ana berasal dari Perak.  Dia ialah bapa mentua Mir Hassan, juga seorang penglipur lara.  Cerita-cerita yang dituturkan oleh Pawang Ana dikumpul pada akhir abad ke-19 oleh R.O. Winstedt, seorang pegawai tadbir British di Tanah Melayu.  Usaha pencatatan cerita-cerita ini dilakukan oleh Raja Haji Yahya dari Cendering, Perak.  Antara cerita yang dituturkan oleh Pawang Ana termasuklah Hikayat Awang Sulung Merah Muda, Hikayat Malim Dewa, Hikayat Malim Deman, Hikayat Raja Muda dan Hikayat Anggun Cik Tunggal.

Nadawiy, Abu al-Hasan al- (1333 H– /

1914 M– ), pendakwah besar Islam yang aktif.

Nama penuhnya ialah Abu al-Hasan ‘Ali al-Husniy

al-Nadawiy. Dia lahir di kampung Tikyah dalam daerah

Ray Barili, India. Ayahnya meninggal dunia semasa

dia berumur sembilan tahun. Pendidikannya

diuruskan oleh abangnya yang sulung iaitu ‘Abd

al-‘Ali yang merupakan pengetua Nadwah al-‘Ulama.

Al-Nadawiy belajar al-Qur'an di rumah dan

menghafaznya. Dia mula mempelajari bahasa Arab,

Parsi dan Inggeris ketika berumur 18 tahun.

Kemudian dia melanjutkan pelajaran di Fakulti

Sastera Arab di Universiti Lucknow dan merupakan

pelajar yang paling muda. Dia mempelajari hadith di

Nadwah al-‘Ulama’ selama dua tahun, kemudian

menjadi pensyarah di Dar-al ‘Ulum iaitu pusat

pengajian lanjutan dari Nadwah al-‘Ulama’. Al-

Nadawiy menyumbang tulisannya dalam majalah

Arab yang berjudul al-Diya’ yang dikeluarkan oleh

Nadwah al-‘Ulama’. Dia kemudiannya menjadi ketua

editor majalah al-Nadwah al-‘Ilmiyyah yang berbahasa

Urdu seperti majalah al-Ta‘mir.