SISTEM KETURUNAN NASAB IBU, sistem persanakan yang mengenal pasti keturunannya hingga ke satu moyang tertentu daripada sebelah pihak ibu atau pihak perempuan.  Anggota bagi satu-satu kelompok keturunan nasab ibu, sama ada kelompok suku atau zuriat, mengakui mempunyai hubungan keturunan antara satu sama lain yang disusurgalurkan hingga ke satu moyang yang sama dari sebelah pihak ibu.  Mereka juga memakai nama suku yang sama sebagai satu mekanisme untuk mengenal pasti yang mereka itu daripada keturunan yang sama.  Di Malaysia, sistem persanakan nasab ini diamalkan oleh masyarakat Melayu adat perpatih di Negeri Sembilan dan di Naning, Melaka.

Suku ialah satu kumpulan manusia yang bersaudara

melalui nenek moyang yang sama. Sesetengah suku

merupakan matrilineal (pertalian persaudaraan

melalui nasab ibu). Suku yang lain ialah patrilineal

(pertalian persaudaraan melalui nasab bapa). Ahli

sesuatu suku dapat merasakan hubungan yang rapat

antara satu sama lain, dan biasanya mempunyai

semangat perpaduan yang utuh walaupun mereka

mungkin tinggal berjauhan. Mereka sering berkongsi

harta benda atau hak-hak istimewa. Kebanyakan suku

dikatakan eksogami, iaitu ahli suku mesti berkahwin

di luar suku. Suku sering dinamai mengikut totem

(haiwan atau tumbuhan simbolik). Orang Asli Amerika

mempunyai suku dikenali sebagai suku Bear atau

suku Tobacco.

Nabi Ibrahim a.s. ialah anak kepada Azar. Al-

Qur’an tidak menyebut nasab Nabi Ibrahim a.s. lebih

daripada ini. Tetapi kitab suci lain menyebut

nasabnya seperti yang berikut: Tarikh ibn Nahur ibn

Sarugh ibn Arghu ibn Paligh ibn Abir ibn Shalikh

ibn Qaynan ibn Arfakhshad ibn Sam ibn Nuh. Nabi

Ibrahim bergelar ketua para nabi dan bapa para

nabi, kerana bermula daripadanya, lahir para nabi

lain. Allah SWT berfirman yang bermaksud: “ Dan

Kami kurniakan kepadanya: Ishaq (anaknya) dan

Ya’kub (cucunya), dan Kami jadikan dalam kalangan

keturunannya orang-orang yang berpangkat nabi

dan menerima kitab-kitab agama, dan Kami berikan

balasannya yang baik di dunia; dan sesungguhnya

adalah dia, pada hari akhirat dari orang-orang yang

salih”.

(Surah al-‘Ankabut 29:27)

KEKERABATAN MELAYU, amalan sistem kekerabatan dwisisi dan sistem kekerabatan senasab (nasab ibu) di kalangan orang Melayu.

            Pada umumnya, orang Melayu mengamalkan sistem kekerabatan dwisisi (bilateral/cognatif system), kecuali bagi mereka yang tinggal di Negeri Sembilan dan di beberapa tempat di Melaka.  Penduduk di kedua-dua negeri berkenaan mengamalkan sistem kekerabatan senasab variasi nasab ibu (matrilineal system).  Sistem sosial yang berasaskan prinsip nasab ibu ini lebih dikenal dengan nama sistem sosial adat perpatih, sedangkan sistem sosial yang berasaskan prinsip kekerabatan dwisisi, secara umumnya lebih dikenal dengan sistem sosial adat temenggung.  Walau bagaimanapun, pengaruh sistem kekerabatan Islam ketara sekali hingga terdapat banyak persamaan dalam kedua-dua sistem kekerabatan Melayu yang dimaksudkan.

Saudi Pertama, Kerajaan bermula pada tahun

1157 H. bersamaan 1744 M. dan berakhir pada tahun

1233 H. bersamaan 1818 M. hasil daripada

termeterainya perjanjian damai dengan Ibrahim

Basya. Keluarga Sa‘ud dinasabkan kepada datuk

mereka, iaitu Sa‘ud ibn Muhammad ibn Muqrin ibn

Murkhan ibn Ibrahim ibn Musa ibn Rabi‘ah ibn

Mani ibn Rabi‘ah al-Muridiy, iaitu Nasab yang

diyakini benar. Nasab mereka terhenti kepada Bakar

ibn Wa’il dari Kabilah Adnan yang tulen.

ADAT PERKAHWINAN MINANGKABAU, adat perkahwinan yang diamalkan oleh masyarakat Minangkabau yang tinggal di Sumatera Barat, Indonesia. Adat perkahwinan Minangkabau mengikut pola sistem nasab ibu. Fungsi terpenting perkahwinan adalah untuk mengakrabkan hubungan  antara kaum, atau menaikkan status dan prestij kaum atau keluarga. Perkahwinan yang paling baik adalah antara anak dengan kemenakan atau anak dengan bako (keluarga sebelah bapa), antara mereka yang telah punya hubungan kerabat dan antara mereka yang sekampung. Baik Islam mahupun adat, melarang perkahwinan sesuku, demi mencegah keterkongkongan suku. Orang yang melanggar adat di pulau atau diusir keluar dari ‘nagari’ (kampung). Satu lagi perkahwinan yang tidak direstui dan melanggar adat ialah perkahwinan dengan janda seorang kerabat, kaum atau tetangga. Orang Minangkabau juga mengamalkan perkahwinan yang unik ialah ganti lapik dan cina buta. Ganti lapik perkahwinan antara seorang duda atau janda dengan saudara pasangannya yang telah meninggal dunia. Perkahwinan ini bertujuan menyambung semula ikatan yang diputuskan oleh takdir. Cina buta disebut juga cendera buta.

Khalid ibn Sa‘ud (?–1276 H/ ?–1859 M). Nama

penuhnya ialah Khalid ibn Sa‘ud ibn ‘Abd al-Aziz

ibn Muhammad ibn Sa‘ud ibn Muhammad ibn

Muqrin ibn Markhan ibn Ibrahim ibn Musa ibn

Rabi‘ah ibn Mani‘ ibn Rabi‘ah al-Maridi. Nasab

mereka ini berakhir kepada Bakar ibn Wa‘il

daripada keturunan Asad ibn Rabiah.

Mahram, lelaki dan perempuan yang diharamkan berkahwin.  Para fuqaha telah membahagikan pengharaman berkahwin antara lelaki dan perempuan kepada dua kategori iaitu Haram Mu‘abbad dan Haram Mu‘aqqat. Dalam kategori yang pertama, lelaki dan perempuan diharamkan berkahwin disebabkan tiga perkara iaitu nasab keturunan, persemendaan, dan penyusuan.

Nabi Muhammad SAW ialah Muhammad ibn

‘Abdullah ibn ‘Abd al-Mutalib ibn Hashim ibn ‘Abd

Manaf ibn Qusay ibn Kilab ibn Murrah ibn Ka‘ab

ibn Lu’ay ibn Ghalib ibn Fihr ibn Malik ibn al-Nadr

ibn Kinanah ibn Mudrikah ibn Ilias ibn Mudar ibn

Nizar ibn Ma‘d ibn ‘Adnan. ‘Adnan berketurunan

Nabi Ismail ibn Ibrahim a.s. Ibu Baginda bernama

Aminah binti Wahab daripada kalangan Bani

Zahrah. Kilab ibni Murrah adalah pertemuan nasab

bapa dan ibu Baginda SAW