Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu



Definisi : (Lin) satuan (unit) bunyi yg terdiri drpd satu vokal sahaja atau drpd vokal yg didahului atau diikuti oleh konsonan (atau didahului serta diikuti oleh konsonan) dan merupakan bahagian drpd sesuatu kata: ada empat suku ~ pd perkataan ‘hulubalang’; (Kamus Dewan Edisi Keempat)


Definisi : satuan bunyi yg diucapkan sekali dlm sesuatu kata, bahagian kata; (Kamus Dewan Edisi Keempat)


Definisi : satu­an bunyi yg menjadi unsur dlm sesuatu kata (spt ma dan kan pd perkataan makan atau ku dan ku pd perkataan kuku). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
suku
Rujuk :kaum


Ensiklopedia

TajukSinopsisBidangKlasifikasi
DIFTONG

Diftong ialah bunyi yang dikeluarkan dengan

menyebut dua vokal sebagai satu suku kata.

Contoh dalam bahasa Inggeris ialah ou dalam

out dan oi dalam oil.

UMUM 
AKSEN

Aksen dalam bahasa ialah penekanan yang diberi

pada suku kata dalam sesuatu kata. Aksen juga

merujuk kepada cara kita bertutur, dan cara

menunjukkan bagaimana menyebut sesetengah

huruf dengan cara tertentu.

UMUM 
KEGAGAPAN

Kegagapan yang juga dikenali sebagai gagap

ialah suatu bentuk pertuturan yang bersifat

ulangan bunyi atau suku kata dengan cara

mengeluarkan bunyi yang panjang, teragak-agak

atau dengan sekatan kata-kata yang lengkap

apabila tidak ada bunyi dikeluarkan.

UMUM 
ALITERASI

Aliterasi berlaku apabila bunyi yang sama mula

menggantikan suku kata yang diaksenkan.

Contohnya, dalam “Peter Piper picked a peck of

pickled peppers,” aliterasi ini dicipta dengan

pengulangan bunyi p pada permulaan setiap suku

kata yang diaksenkan. Puisi Inggeris lama tidak

mempunyai rima, tetapi mempunyai pola aliterasi.

Aliterasi, seperti juga rima, asonansi, dan

konsonani, ialah cara pengulangan yang

membantu menyatakan perasaan dan idea sesuatu

puisi. Lihat juga Puisi (Bunyi).

UMUM 
RANGKAP BEBAS

Rangkap bebas ialah gaya puisi yang tidak

mengikuti peraturan tradisional mengarang puisi.

Dalam penulisan rangkap bebas, penyair

mengelakkan unsur-unsur tertentu seperti pola

irama atau ritma. Sebaliknya, penyair membezakan

panjang sesuatu rangkap, dan menggunakan

bilangan suku kata luar biasa dalam rangkap, dan

menggunakan tempat berhenti yang ganjil di

penghujung setiap rangkap. Mereka juga

menggunakan pelat dan ritma yang tidak sama dan

skima ritma yang tidak selaras. Tetapi rangkap

bebas tidak bebas daripada semua bentuk. Ia tetap

menggunakan teknik asas puisi sebagai aliterasi

dan ulangan.

UMUM 
ARMSTRONG, LOUIS

Armstrong, Louis (1900–1971), pemain trumpet

Amerika yang pertama sekali terkenal sebagai

pemain trumpet solo jaz di peringkat antarabangsa.

Dia terkenal kerana nada dan teknik tiupannya

yang begitu indah dan cemerlang serta suaranya

yang garau ketika menyanyi. Dia merupakan

pemuzik jaz yang pertama menyanyi dalam gaya

yang berterabur dengan susunan suku kata dan

nada yang digubah secara sembrono ketika

menyanyi, tanpa menggunakan lirik.

UMUM 
HAIKU

Haiku, puisi tradisional Jepun yang wujud pada abad ke-16. Haiku ditulis dalam tiga baris dan mengandungi 17 suku kata.

SASTERADrama/Filem/Teater/Persembahan
KABA MINANGKABAU

KABA MINANGKABAU, satu bentuk sastera lisan Minangkabau, Secara etimologis perkataan kaba berasal daripada bahasa Arab “khabarun” yang bererti berita, warta atau khabar. Dalam perkembangannya kemudian, kaba tidak lagi berupa berita, tetapi merupakan cerita. Kaba berbentuk lirik prosa, berirama dan bermatra. Lirik kaba pula biasanya terdiri 8, 9 dan 10 suku kata.

SASTERAKarya
NAZAM

NAZAM, sejenis gubahan puisi. Nazam terdiri daripada dua larik serangkap dengan jumlah perkataan antara empat hingga enam dalam selarik, dengan jumlah antara lapan hingga 14 suku kata; menggunakan skema rima a-a, a-b, c-b atau serima (monorhyme), dengan sedikit variasi dan kekecualian (misalnya dengan jumlah perkataan lebih dari 10). Seuntai nazam mungkin selesai dengan satu rangkap, tetapi biasanya memerlukan beberapa rangkap atau lirik untuk kenyataan suatu keseluruhan.

SASTERAAdat
SKALD

Skald ialah perkataan dalam bahasa Iceland yang

bermaksud penyair, yang merujuk kepada penyair Scandinavia

pada Zaman Pertengahan. Dari tahun 900-an hingga

tahun 1200-an, kebanyakan penyair istana di

Scandinavia berasal dari Iceland. Kebanyakan

puisi skald memuliakan pemimpin yang

berkhidmat dengan skald. Banyak daripada puisi

ini atau sebahagiannya dipelihara dalam sagas

Iceland tahun 1100-an dan 1200-an. Puisi skald

sangat kompleks bentuknya. Ia mempunyai pola

aliterasi (persamaan rima dengan pengulangan

bunyi yang pertama) yang terkawal dan konsonan

(sejenis rima antara suku kata yang mengandungi

vokal yang berbeza tetapi berakhir dengan

konsonan yang sama). Puisi skald juga

menggunakan sejenis metafora luasan yang

disebut sebagai kenning.

Lihat juga Edda; Saga.

UMUM 
12

Kembali ke atas