Manalah bulan manalah bintang, Manalah tempat matahari mati; Ke mana hilang ke mana sayang, Mana tempat tuan pergi. | Kurik Kundi Merah Saga | Kasih Sayang/Cinta |
Manalah nasi tidak bergaram, Kerana lapik sudah lusuh; Manalah hati tidakkan geram, Kerana adik bercerai jauh. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Petalangan |
Jika dipecut kuda berlari, Manalah kumbang beranak tiga; Jika diturut hatiku ini, Akhirlah padang menjadi gua. | Kurik Kundi Merah Saga | Kasih Sayang/Cinta |
Anak tikus matilah berenang, Mati berenang dalam perahu; Manalah orang juak dikenang, Orang dikenang tiada tahu. | Kurik Kundi Merah Saga | Kasih Sayang/Cinta |
Air pasang limpah ke pasar, Tanam pinang kelapa mati; Di manalah tuan belajar, Pandai mencari isyarat hati. | Kurik Kundi Merah Saga | Kasih Sayang/Cinta |
Kain buruk dalam besen, Buat membungkus kulit belulang; Saya buruk lagi miskin, Manalah hendak dipeduli orang. | Kurik Kundi Merah Saga | Adat |
Sayang selasih biji dilurut, Pisang embun masak ditutuh; Hilang kasih tempat berpaut, Manalah rimbun tumpang berteduh. | Kurik Kundi Merah Saga | Kasih Sayang/Cinta |
Kalaulah bukan kerana bulan, Masakan bintang terbit pagi; Kalau bukan kerana tuan, Manalah saya jadi begini. | Kurik Kundi Merah Saga | Kasih Sayang/Cinta |
Bila lancang sudah berlabuh, Di sana dapat orang bermalam; Apabila abanglah pergi jauh, Manalah dapat kutidur malam. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Kasih Sayang/Cinta |
Lubang angin diberi kain, Supaya indah dipandang mata; Abang menhadap pada yang lain, Manalah mungkin hampa menyapa | Khazanah Pantun Melayu Riau | Kasih Sayang/Cinta |