Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[pe.bang.kai] | ڤبڠکاي

Definisi : (Bio) binatang yg memakan bangkai binatang lain atau bahan organik yg reput (mis burung reng, dubuk, dll). (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[pe.bang.kai] | ڤبڠکاي

Definisi : ist binatang yg memakan bangkai atau bahan organik yg reput (mis burung reng). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata pebangkai

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (4)

Kamus Bahasa Inggeris (1)

Istilah Bahasa Melayu (3)

Khidmat Nasihat (1)

Ensiklopedia (1)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
consumerpenggunaBiologiEkologiOrganisma heterotrof dalam suatu ekosistem, yang memakan organisma lain atau jirim organik. Pengguna mungkin terdiri daripada karnivor, herbivor, omnivor, parasit, atau pebangkai. Bandingkan pengeluar.
myrmecophilmirmekofiliBiologiEntomologiSerangga, tungau, labah-labah dan sebagainya yang menempati sarang semut, sama ada sebagai �tetamu� yang diberi makan atau dilayan oleh semut, atau sebagai pebangkai.
earwinglelawiBiologiEntomologiSerangga hemimetaboli yang mempunyai sayap depan yang dikecilkan menjadi elitron yang tebal dan kecil, dan kepak belakang yang bermembran dan berbentuk separuh bulat. Terdapat penyepit yang besar di hujung abdomennya. Serangga ini juga mempunyai bahagian mulut untuk menggigit dan serangga ini umumnya merupakan pebangkai omnivor tetapi kadang-kadang akan menyerang serangga yang lain.

Kembali ke atas