| deh | [dEh] | kata nama | dia. | Jangan solalu dobik budak tu, mada deh. | [dZA.NAn s.lA.lu d.bi/ bu.dA/ tu mA.dA dEh] | Jangan pukul budak itu, nanti bodoh dia. |
| tu deh | [tu.dEh] | | itu dia. | Nan datang tu deh, tunang den. | [nAn dA.tAN tu dEh tu.nAN dEn] | Yang datang itu dia, tunang saya. |
| bokoliung | [b.k.liuN] | kata kerja | pusing mengikut arah lawan jam. | Gaseng bokoliung, bia lah deh mati dulu, barulah deh pangkah. | [gA.seN b.k.liuN biA.lAh dEh mA.ti du.lu A.Äu.lAh dEh pAN.kAh] | Gasing berpusing mengikut arah lawan jam, biarlah mati dulu, barulah saya pangkah. |
| sorondeh | [s.Än.dEh] | kata kerja | membawa barangan terlalu banyak. | Lopeh momboli-bolah, dio sorondeh-sorondeh, mombawae ko koreto. | [l.pEh mm.b.li b.lAh di.j s.Än.dEh s.Än.dEh mm.bA.w.E k k.ÄE.t] | Lepas membeli belah dia membawa barang terlalu banyak ke keretanya. |
| melandeh | [m«.lAn.dEh] | kata adjektif | banyak; molahak, molampuh. | Pokok motan tu melandeh buahe. | [p.k/ mo.tAn tu m«.lAn.dEh bu.wAh.E] | Pokok rambutan itu terlalu banyak buahnya. |
| | | | 2. sasau, mereng. | Lopeh kono tingga dek tunange meonglah deh. | [l.pEh k.n tiN.gA de/ tu.nAN.E mEN.lAh dEh] | Lepas kena tinggal oleh tunangnya, sasaulah dia. |
| meong | [mEN] | kata adjektif | 1. mudah merajuk. | Tak boleh togo siket, meong la deh. | [tA/ b.leh to.go si.ket mEN lA dEh] | Tak boleh tegur sedikit, merajuklah dia. |
| colek | [tS.lE/] | kata kerja | usik. | Orang tuwo tu pantang kono colek molatah deh. | [.ÄAN tu.w tu pAn.tAN k.n tS.lE/ m.lA.tAh dEh] | Orang tua itu pantang kena usik melatahlah. |
| ledong | [lE.dN] | kata kerja | ambil dengan banyak (tentang makanan). | Samba tu tak podeh, dek tu abih diledonge. | [sAm.bA tu tA/ p.dEh dE/ tu A.beh di lE.dN.E] | Sambal itu tidak pedas, oleh itu habis diambilnya. |
| molaho | [m.lA.h] | kata adjektif | terlalu pedas. | Dek tolobeh ladoe molaho podehe. | [de/ t.l.bEh lA.d.E m.lA.h p.deh.E] | Kerana terlebih cilinya terlalu pedas rasanya. |