boyo | [b.j] | kata adjektif | 1. berkenaan kayu dalam keadaan buruk kerana dimakan anai-anai. | Kayu rumah pusako tu banyak yang dah boyo. | [kA.ju Äu.mAh pu.sA.k tu bA.øA/ jAN dAh b.j] | Kayu rumah pusaka itu banyak yang sidah buruk. |
polak | [p.lA/] | kata adjektif | rimas (tentang keadaan). | Polak rasoe kek bilek tu pasa tak do kipah. | [p.lA/ ÄA.s.E kE/ bi.le/ tu pA.sAN tA/.d ki.pAh] | Rimas rasanya di bilik itu kerana tidak ada kipas. |
solorau | [s.l.ÄAw] | kata tugas | keadaan yang berlaku secara tiba-tiba, serentak. | Ujan batu turun solorau yo, tanah pon tak basah. | [u.dZAn bA.tu tu.Äun s.l.ÄAw j tA.nAh pon tA/ bA.sAh] | Hujan batu turun tiba-tiba sahaja, tanah pun tidak basah. |
boroncai | [b.Än.tSAj] | kata kerja | berkenaan air mata yang dalam keadaan bercucuran. | Boroncai ae mato dek bopisah dongan tunange. | [b.Än.tSAj AE mA.t dE/ b.pi.sAh d.NAn tu.nAN.E] | Bercucuran air matanya kerana berpisah dengan tunangnya. |
sompulun | [sm.pu.lun] | kata tugas | berkenaan lari dalam keadaan tidak tentu arah, bertempiaran; bosomeba. | Anak ayam tu sompulun larie, dek nampak holang. | [A.nA/ A.jAm tu sm.pu.lun lA.Äi.E de/ nAm.pA/ h.lAN] | Anak ayam itu bertempiaran lari kerana nampak helang. |
bosomeba | [b.s.mE.bA] | kata tugas | berkenaan lari dalam keadaan tidak tentu arah, bertempiaran; sompulun. | Anak ayam tu bosomeba larie, dek nampak holang. | [A.nA/ A.jAm tu b.s.mE.bA lA.Äi.E de/ nAm.pA/ h.lAN] | Anak ayam itu bertempiaran lari kerana nampak helang. |
bokotupeh | [b.k.tu.pEh] | kata kerja | bergegas, tergesa-gesa dalam keadaan kelam-kabut meninggalkan sesuatu tempat. | Bilo kono losong tobuan, bokotupeh dio orang lari. | [bi.l k.n l.sN t.bu.wAn b.k.tu.pEh di.j .ÄAN lA.Äi] | Apabila kena sengat tabuan, bergegas mereka lari. |
toborongau | [t.b.Ä.NAw ] | kata adjektif | berkenaan luka yang dalam keadaan parah disebabkan benda yang tajam. | Toborongau luko budak tu, kono parang, nampak tulange. | [t.b.Ä.NAw lu.k bu.dA/ tu k.n pA.ÄAN sAm.pAj nAm.pA/ tu.lAN.E] | Toborongau luka budak itu, kena parang, sampai nampak tulangnya. |
biring II | [bi.ÄiN] | kata adjektif | berkenaan kuih yang dalam keadaan tidak melekat, tidak bercampur. | Pandai bona omak buek kue lapeh tu tak bobiring lapehe. | [pAn.dAj b.nA .mA/ bu.wE/ kuE lA.pEh tu tA/ b.bi.ÄiN lA.pEh.E] | Pandai sungguh emak buat kuih lapis sehingga tidak melekat antara lapisnya. |
angka | [AN.kA] | kata adjektif | berkenaan badan dalam keadaan panas kerana kurang sihat atau rasa hendak demam. | Angka raso badan ekau ni jang, moh copek kito poi sopita. | [AN.kA ÄA.s bA.dAn E.kAw ni dZAN mh tS.pe/ ki.t pi s.pi.tA] | Panas rasa badan kau ini jang mari kita pergi hospital. |