Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[me.ngail] | مڠاءيل

Definisi : menangkap ikan dgn kail, meman­cing; ~ berumpan berkata bertipuan prb utk mendapat sesuatu drpd orang haruslah pandai mengambil hatinya; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[me.ngail] | مڠاءيل

Definisi : menangkap (ikan) dgn kail atau dgn pancing; memancing. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata mengail

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (27)

Kamus Bahasa Inggeris (7)

Istilah MABBIM (3)

Istilah Bahasa Melayu (4)

Glosari Leksikal Bahasa Sukuan (2)

Khidmat Nasihat (1)

Artikel Majalah (1)

Ensiklopedia (1)

Glosari Dialek Kedah (1)

Glosari Dialek Negeri Sembilan (1)

Glosari Dialek Pulau Pinang (1)

Perkhidmatan +

Puisi
 

Mengail Sungai Dua,
     Umpan pucuk keledek;
Tua samalah tua,
     Sama-sama mencincang gobek.


Lihat selanjutnya...(52)
Peribahasa

Mengail berumpan,
     berkata bertipuan.

Bermaksud :

Harus pandai mempersenangkan hati orang, kalau kita menghendaki sesuatu daripada orang itu. bertipuan = bermuslihat.

 

Lihat selanjutnya...(4)


Glosari Dialek Negeri Sembilan

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan DialekMaksud Ayat
bojerangkeh[b.dZ«.ÄAN.keh]kata kerjaberselerak dan berceracak biasanya merujuk ranting-ranting pokok.Orang tak goma mongaie kek tasik ulu muwa, soba kayu bojerangkehan dalame.[.ÄAN tA/ g.mA m.NAj.E kE/ tA.si/ u.lu mu.wA s.bAb kA.ju b.dZ«.ÄAN.keh.An dA.lAm.E]Orang tidak gemar mengail di Tasik Ulu Muar kerana kayu berselerak dan tajam di dalamnya.

Kembali ke atas



© 2017 Hak Cipta Terpelihara - Dewan Bahasa dan Pustaka.
Paparan terbaik Google Chrome versi 58 ke atas, dengan resolusi skrin 1280x1024.
PENAFIAN : Dewan Bahasa dan Pustaka tidak akan bertanggungjawab bagi sebarang kehilangan dan kerugian yang disebabkan oleh penggunaan maklumat yang diperoleh dari laman ini.