| jongkeh II | [dZN.keh] | kata adjektif | keras, kaku. | Dio mati jongkeh sorang diri kek rumah. | [di.j mA.ti dZN.keh s.ÄAN di.Äi kE/ Äu.mAh] | Dia mati keras seorang diri di rumah. |
| montubu | [mn.tu.bu] | kata kerja | cabut lari. | Mano montubue bobudak tu, sorang pon tak nampak muka idunge. | [mA.n mn.tu.bu.E b.bu.dA/ tu s.ÄAN pon tA/ nAm.pA/ mu.k i.duN.E] | Ke mana cabut lari budak-budak itu, seorang pun tidak nampak muka hidungnya. |
| montereh | [mn.tE.ÄEh] | kata adjektif | terlalu kenyang. | Den dah monotok tadi, porut pon dah montereh, kau yolah makan sorang. | [dEn dAh m.n.t/ tA.di p.Äut pon dAh mn.tE.ÄEh kAw j.lAh mA.kAn s.ÄAN] | Saya sudah makan tadi, perut pun sudah terlalu kenyang, kau sajalah makan sendirian. |