ubeh-ubeh | [u.bEh u.bEh] | kata adjektif | berkenaan percakapan yang terang-terang, jelas. | Cakaplah ubeh-ubeh, bia orang paham. | [tSA.kAp.lAh u.bEh-u.bEh biA .ÄAN pA.hAm] | Cakaplah terang-terang, biar orang faham. |
upau | [u.pAw] | kata nama | beg duit yang diikat di pinggang. | Upau uwan dah ilang, sapo yang ngambek. | [u.pAw u.wAn dAh i.lAN sA.p jAN NAm.be/] | Upau nenek sudah hilang, siapa yang mengambilnya. |
uwan | [u.wAn] | kata nama | nenek, opah. | Uwane totunggu-tunggu kek umah sobab cucue nak datang. | [u.wAn.E to.tuN.gu tuN.gu kE/ u.mAh s.bAb tSu.tSu.E nA/ dA.tAN] | Neneknya tertunggu-tunggu di rumah sebab cucunya hendak datang. |
tanta | [tAn.tA] | kata nama | kayu penjolok gobek. | Mano tanta uwan tadi, uwan nak gobek sirih tak dapek. | [mA.n tAn.tA u.wAn tA.di u.wAn nA/ g.bE/ si.Äih tA/ dA.pE/] | Mana kayu penjolok gobek nenek tadi, nenek tidak dapat menggobek sirih. |
ucu | [u.tSu] | kata nama | saudara bongsu. | | | |
ulet | [u.let] | kata adjektif | lambat, perlahan biasanya berkaitan dengan tingkah laku. | Ulet bona dio buek kojo, ponek den nunggue. | [u.lE/ b.nA di.j bu.wE/ k.dZ p.nE/ dEn nuN.gu.E] | Lambat benar dia buat kerja, penat saya menunggunya. |
ulah | [u.lAh] | kata adjektif | kerenah; katemeneh, renyah. | Ekau ni banyak amek ulah, sumoe kau endak. | [E.kAw ni bA.øA/ A.me/ u.lAh su.mo.e kAw «n.dA/] | Engkau ini banyak sangat kerenah, semuanya kau hendak. |
uca II | [u.tSA] | kata kerja | cuba-cuba. | Sobolum den lompek, den uca dulu. | [s.b.lum dEn lm.pE/ dEn u.tSA du.lu] | Sebelum saya lompat, saya cuba-cuba dulu. |
urek | [u.ÄE/ | kata kerja | sukar untuk dikeluarkan, sukar dicabut. | Paku tu susah diurek, sobab tolampau dalam masoke ko toreh tu. | [pA.ku tu su.sAh di.u.ÄE/ s.bAb t.lAm.pAw dA.lAm mA.s/.E k t.ÄEh tu] | Paku itu susah dicabut sebab terlampau dalam masuknye ke teras itu. |
pengoi | [pE.Nj] | kata adjektif | tua. | Kok dah pengoi tu eloklah duk kek umah yo, usahlah nak jalan-jalan lai | [k/ dAh pE.Nj tu E.l/.lAh du/ kE/ u.mAh j u.sAh.lAh n/ dZA.lAn.dZA.lAn lAi:] | Kalau sudah tua itu, eloklah duduk di rumah saja, usahlah hendak jalan-jalan lagi. |