Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ba.rua] | باروا

Definisi : 1. orang perantaraan yg digunakan utk mengerjakan sesuatu pekerjaan jahat, muncikari, alku, ketolol, pinang muda, jaruman; 2. kata makian. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata barua


Artikel Akhbar

JudulPengarangAkhbarKeluaran
Pakar bahasa: 'barua' tidak wajar diguna pakaiAkhbar:  Utusan Malaysia22.03.2002
Kesal istilah 'barua'Maimunah Mohd TahirBerita Harian09.09.1997
Bujal jadi barua tak munasabahYahya SamahMingguan Malaysia11.02.1968

Kembali ke atas