[den.tum] | دنتوم

Definisi : bunyi spt bunyi meriam atau bom dll (lebih kuat drpd dentam); berdentum berbunyi spt bunyi meriam dll: dia terperanjat apabila mendengar petir ~; berdentum-dentum berbunyi dentum ber­ulang kali: bunyi meriam ~ diselangi oleh bunyi senapang yg menggerutup; dentuman bunyi dentum (spt bunyi meriam): kami diberi kesempatan utk berehat, tetapi telinga kami dipekakkan oleh ~ meriam; dentuman bunyi dentum (spt bunyi meriam): kami diberi kesempatan utk berehat, tetapi telinga kami dipekakkan oleh ~ meriam; (Kamus Dewan Edisi Keempat)