[ke.ru.nyut] | کروڽوت
Definisi : Mn kedut, kerut; berkerunyut berkedut(-kedut), kerepot, lisut (bkn kulit); mengerunyutkan merenyukkan: dia ~ akhbar di tangannya; terkerunyut gumal (bkn kain dll), renyuk, berkedut(-kedut); kerunyutan keadaan kerunyut, kekedutan: tulang tua yg hanya dibaluti oleh kulit-kulit yg lembik, kendur penuh ~. (Kamus Dewan Edisi Keempat)