Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu



Definisi : penduduk asli sesuatu tempat, bumiputera; (Kamus Dewan Edisi Keempat)


Definisi : a) orang yg berasal atau di­lahirkan di sesebuah negeri; b) peribumi di Sabah dan Sarawak mengikut konteks Perlembagaan Persekutuan; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
 
negeri
Rujuk :negara

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (199)

Kamus Bahasa Inggeris (8)

Istilah Bahasa Melayu (2)

Glosari Leksikal Bahasa Sukuan (6)

Kamus Melayu Parsi (1)

Kamus Teknologi Maklumat (1)

Kamus Thai Melayu Dewan (4)

Khidmat Nasihat (35)

Artikel Akhbar (10)

Artikel Majalah (5)

Ensiklopedia (34)

Buku (3)

Pantun (2)

Glosari Dialek Kedah (1)

Perkhidmatan +

Puisi
 

Negeri Acheh negeri aman,
     Anak tekukur terbang deras;
Bunga setangkai di dalam taman,
     Belum gugur belumlah puas.


Lihat selanjutnya...(14)

Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
nativeanak negeriUndang-undangTiadaPeribumi di Sabah dan Sarawak mengikut konteks Perlembagaan.
aqd mu‘allaqakad bersyaratPerniagaan IslamTiadaAkad yang dilakukan oleh dua pihak dengan syarat. Contohnya, pernyataan "Sekiranya anak saya, Ahmad pulang daripada luar negeri, saya jualkan kereta ini kepada awak". Hukum dan kesan akad bersyarat berkuat kuasa setelah berlaku syarat yang disebutkan itu.

Kembali ke atas



© 2017 Hak Cipta Terpelihara - Dewan Bahasa dan Pustaka.
Paparan terbaik Google Chrome versi 58 ke atas, dengan resolusi skrin 1280x1024.
PENAFIAN : Dewan Bahasa dan Pustaka tidak akan bertanggungjawab bagi sebarang kehilangan dan kerugian yang disebabkan oleh penggunaan maklumat yang diperoleh dari laman ini.