[bing.kah] | بيڠکه
Definisi : bongkah; berbingkah-bingkah berbongkah-bongkah; membingkahi menjadikan berbingkah-bingkah (dgn jalan memukul atau mencangkul). (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[bing.kah] | بيڠکه
Definisi : ketul atau gumpalan tanah dll yg berkepal-kepal besar dan padat. berbingkah-bingkah berkepal-kepal besar (ttg tanah, lumpur dll); berbongkah. membingkahi mencangkul tanah dll supaya jadi berbingkah-bingkah. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)