[ke.han.da.lan] | کهندلن
Definisi : 1. keadaan handal, kesetiaan; 2. kecekapan, kepandaian: cerita perjuangan Hang Tuah dan ~nya. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ke.han.da.lan] | کهندلن
Definisi : keadaan atau sifat handal; kepandaian; kebijaksanaan; kegagahan: Orang ramai pun hairan melihat ~ Hang Tuah membunuh penderhaka itu dgn kapak. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)