| dengkot | /déngkot/ pendek sebelah kakinya kerana cacat, cedera dsb hingga menyebabkan orang tsb berjalan terhincut-hincut. berdengkot-dengkot berjalan terhincut-hincut: Pengemis itu ~ di tengah-tengah orang ramai sambil menadahkan tangannya. terdengkot-dengkot dlm keadaan berdengkot-dengkot: Dia ~ melintas jalan. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| berdengkot-dengkot | berjalan terhincut-hincut: Pengemis itu ~ di tengah-tengah orang ramai sambil menadahkan tangannya. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| terdengkot-dengkot | dlm keadaan berdengkot-dengkot: Dia ~ melintas jalan. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| berdengkot-dengkot | berjalan terhincut-hincut kerana dengkot, berjengkot: lelaki itu ~ mengheret kakinya; terdengkot-dengkot (berjalan) dgn keadaan kaki yg dengkot, terhincut-hincut: orang itu ~ berjalan ke gigi air utk mengutip bola. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| dengkot | (déngkot) pendek sebelah kakinya (kerana cacat, cedera dsb) sehingga menyebabkannya berjalan terhincut-hincut, tempang: kaki kanannya ~ sedikit akibat kemalangan kereta yg dialaminya itu; berdengkot-dengkot berjalan terhincut-hincut kerana dengkot, berjengkot: lelaki itu ~ mengheret kakinya; | Kamus Dewan Edisi Keempat |